ای زده بر خط مشکین بر از آشفتهٔ شیرازی غزل 808
1. ای زده بر خط مشکین بر گل سوری رقم
کوفته از عنبر سارا بفرق مه علم
...
بوستان باغ بهشتست و از آشفتهٔ شیرازی غزل 809
1. بوستان باغ بهشتست و عیان می بینم
نیستم آدم اگر بی تو در او بنشینم
...
ناله زار زیر و بم اشک از آشفتهٔ شیرازی غزل 810
1. ناله زار زیر و بم اشک روان دمبدم
سوخت نشاط خاطر و ریخت بجامم آب غم
...
من به بیداری شبهای غمت از آشفتهٔ شیرازی غزل 811
1. من به بیداری شبهای غمت معروفم
بصفات سگ کویت صنما موصوفم
...
ما دین و دل چو جم به کف از آشفتهٔ شیرازی غزل 812
1. ما دین و دل چو جم به کف جام داده‌ایم
آغاز این بود که در انجام داده‌ایم
...
ما زسودای گل و از بوستان از آشفتهٔ شیرازی غزل 813
1. ما زسودای گل و از بوستان آسوده ایم
نوبهاری جسته ایم و از خزان آسوده ایم
...
زآن دهانم داد دشنامی از آشفتهٔ شیرازی غزل 814
1. زآن دهانم داد دشنامی که من می‌خواستم
بعد عمری دید دل کامی که من می‌خواستم
...
بگذر از سرخی رنگم که از آشفتهٔ شیرازی غزل 815
1. بگذر از سرخی رنگم که چو لاله در باغ
داغ دار است دل و چهره زخون رنگینم
...
زتو چون خبر بگیرم که از آشفتهٔ شیرازی غزل 816
1. زتو چون خبر بگیرم که زخود خبر ندارم
بکه بنگرم که جز تو بکسی نظر ندارم
...
بغیر دست دل خود که بود از آشفتهٔ شیرازی غزل 817
1. بغیر دست دل خود که بود بر دستم
نبود کس که زکوی تو رخت بربستم
...
بده می کز فروغش خرقه از آشفتهٔ شیرازی غزل 818
1. بده می کز فروغش خرقه و دفتر بسوزانم
بمستی از سر این سبحه و زنار برخیزم
...
گمان کردم که در هجرت از آشفتهٔ شیرازی غزل 819
1. گمان کردم که در هجرت شبی خاموش بنشینم
بر آتش دیگدان دارم کجا از جوش بنشینم
...