گمان کردم که در هجرت از آشفتهٔ شیرازی غزل 797
1. گمان کردم که در هجرت شبی خاموش بنشینم
بر آتش دیگدان دارم کجا از جوش بنشینم
...
نوبتی نو میزنی ای نوبتی از آشفتهٔ شیرازی غزل 798
1. نوبتی نو میزنی ای نوبتی امشب بنام
این چه شادی بود و این نوبت چه وین عشرت کدام
...
در نیکویی افسانه‌ای از آشفتهٔ شیرازی غزل 799
1. در نیکویی افسانه‌ای از آشنا بیگانه‌ای
چون شمع در هر خانه ما نیز هم بد نیستیم
...
قومی زنند لاف که اهل از آشفتهٔ شیرازی غزل 800
1. قومی زنند لاف که اهل شریعتیم
جمعی دیگر بیاوه که پیر طریقتیم
...
زخم‌ها از شیخ و زاهد از آشفتهٔ شیرازی غزل 801
1. زخم‌ها از شیخ و زاهد بی‌حد و مر خورده‌ام
تا شکایت بر در پیر مغان آورده‌ام
...
زعقلم جان بتنگ آمد دل از آشفتهٔ شیرازی غزل 802
1. زعقلم جان بتنگ آمد دل دیوانگی دارم
بجانم زآشنائیها سر بیگانگی دارم
...
ز بس شاگردی عشقت به مکتب‌خانه‌ها از آشفتهٔ شیرازی غزل 803
1. ز بس شاگردی عشقت به مکتب‌خانه‌ها کردم
به درس عشق چون مجنون به عصر خویش استادم
...
چو کوفت نوبتی پادشاه از آشفتهٔ شیرازی غزل 804
1. چو کوفت نوبتی پادشاه نوبت بام
چو آفتاب بر آمد مهی بگوشه بام
...
ای ماهروی خرگهی ای صاحب از آشفتهٔ شیرازی غزل 805
1. ای ماهروی خرگهی ای صاحب تاج مهی
تو باغ خوبی را بهی ما نیز هم بد نیستیم
...
تا که عکس تو به بتخانه از آشفتهٔ شیرازی غزل 806
1. تا که عکس تو به بتخانه آذر افتاد
از حرم شوق تو کرده است عنان معطوفم
...
چنان بطره لیلای خویش از آشفتهٔ شیرازی غزل 807
1. چنان بطره لیلای خویش مفتونم
که در فنون جنون اوستاد مجنونم
...