گفته بودی که ز کویت به از آشفتهٔ شیرازی غزل 773
1. گفته بودی که ز کویت به ملامت بروم
دل بر تست کجا من به سلامت بروم
...
نه توبه زاهد پیمانه از آشفتهٔ شیرازی غزل 774
1. نه توبه زاهد پیمانه بد که بشکستم
نه عهد با تو که پیمان به میْ‌کشان بستم
...
منصور صفت سر بسردار از آشفتهٔ شیرازی غزل 775
1. منصور صفت سر بسردار بدیدیم
گفتیم سخن حق و بمطلب برسیدیم
...
این می که داد کز او سر از آشفتهٔ شیرازی غزل 776
1. این می که داد کز او سر بی خمار دارم
بحرش کجا کزین موج در در کنار دارم
...
یارب که دهد آب باین تخم از آشفتهٔ شیرازی غزل 777
1. یارب که دهد آب باین تخم که کشتیم
دست که دهد تاب باین رشته که رشتیم
...
بباغ عشق بجز میوه فراق از آشفتهٔ شیرازی غزل 778
1. بباغ عشق بجز میوه فراق ندیدم
زجان گذشته و جانانه را بوصل رسیدم
...
آن لب شیرین چو جام بوسیدم از آشفتهٔ شیرازی غزل 779
1. آن لب شیرین چو جام بوسیدم و باز آمدم
تنگ شکر بسته و از هند و اهواز آمدم
...
بروزگار اگر کار اختیار از آشفتهٔ شیرازی غزل 780
1. بروزگار اگر کار اختیار کنم
بغیر عشق چه کاری بروزگار کنم
...
مه روزه است بیا ساز ریا از آشفتهٔ شیرازی غزل 781
1. مه روزه است بیا ساز ریا برگیریم
گوشه مسجد و سجاد و منبر گیریم
...
بزنی اگر بتیرم نظر از از آشفتهٔ شیرازی غزل 782
1. بزنی اگر بتیرم نظر از تو برنگیرم
منم آن مریض مجنون که دوا نمپیذیرم
...
با همه کثرت چه شد تا دم از آشفتهٔ شیرازی غزل 783
1. با همه کثرت چه شد تا دم زتنهائی زدم
یا باین زشتی چرا من لاف زیبائی زدم
...
غباری گردم و روزی بدامان از آشفتهٔ شیرازی غزل 784
1. غباری گردم و روزی بدامان تو بنشینم
شوم آئینه و بر کام دل روی ترا بینم
...