من عاشق بتانم و این کار از آشفتهٔ شیرازی غزل 749
1. من عاشق بتانم و این کار می‌کنم
بر کار عاشقان ز چه انکار می‌کنم
مردگان را از دم عیسی از آشفتهٔ شیرازی غزل 750
1. مردگان را از دم عیسی حیاتی تازه بود
کم ز عیسی نیستی من عظمکی دارم رمیم
آن ترک که غارتگر صبر از آشفتهٔ شیرازی غزل 751
1. آن ترک که غارتگر صبر است و سکونم
گو باز بیا تا که کشی پنجه بخونم
گشتیم جهان در طلب باز از آشفتهٔ شیرازی غزل 752
1. گشتیم جهان در طلب باز نشستیم
و از کون و مکان رشته امید گسستیم
از که آوردی ای صبا پیغام از آشفتهٔ شیرازی غزل 753
1. از که آوردی ای صبا پیغام
کز توام بوی جان رسد بمشام
ای آفت دین و خصم اسلام از آشفتهٔ شیرازی غزل 754
1. ای آفت دین و خصم اسلام
ای فتنه دهر و شور ایام
چگونه چشمه خورشید را از آشفتهٔ شیرازی غزل 755
1. چگونه چشمه خورشید را بخاک بپوشم
چو هست آتش عشقم بجان چگونه نجوشم
گلعذاران گلستانی داشتم از آشفتهٔ شیرازی غزل 756
1. گلعذاران گلستانی داشتم
بلبلان من هم فغانی داشتم
چندانکه وفا کردم و اظهار از آشفتهٔ شیرازی غزل 757
1. چندانکه وفا کردم و اظهار ارادت
جز جور و جفا زآن بت طناز ندیدم
وقت کاخ است همان به که از آشفتهٔ شیرازی غزل 758
1. وقت کاخ است همان به که بصحرا نرویم
می گلرنگ کشیم و بتماشا نرویم
ما ساک کوی می فروشیم از آشفتهٔ شیرازی غزل 759
1. ما ساک کوی می فروشیم
وز باده کشان درد نوشیم
بسکه مستغرق سودای تو از آشفتهٔ شیرازی غزل 760
1. بسکه مستغرق سودای تو بی خویشتنم
پا زسر فرق نمیدانم و جان را زتنم