چو بر سیستان پهلوان گشت شاه از اسدی توسی گرشاسپ‌نامه 92
1. چو بر سیستان پهلوان گشت شاه
براوج سپهر مهی گشت ماه
چو شد بر جزیره یکی بیشه دید از اسدی توسی گرشاسپ‌نامه 93
1. چو شد بر جزیره یکی بیشه دید
همه دامن بیشه لشکر کشید
گرفتند از آنجای راهِ دراز از اسدی توسی گرشاسپ‌نامه 94
1. گرفتند از آنجای راهِ دراز
جزیری پدید آمد از دور باز
وز آنجای با لشکرش یکسره از اسدی توسی گرشاسپ‌نامه 95
1. وز آنجای با لشکرش یکسره
به یک هفته آمد برِ قاقره
وز آن جا سپه برد زی قیروان از اسدی توسی گرشاسپ‌نامه 96
1. وز آن جا سپه برد زی قیروان
که گیرد به تیغ از فریقی روان
شبی بد ز مهتاب چون روز پاک از اسدی توسی گرشاسپ‌نامه 97
1. شبی بد ز مهتاب چون روز پاک
ز صد میل پیدا بلند از مغاک
وز آن سو جهان پهلوان با سپاه از اسدی توسی گرشاسپ‌نامه 98
1. وز آن سو جهان پهلوان با سپاه
بیآمد به یک منزلی کینه خواه
چو بر تیره شعر شب دیر باز از اسدی توسی گرشاسپ‌نامه 99
1. چو بر تیره شعر شب دیر باز
سپیده کشید از سپیدی طراز
پر از نخل خرما یکی بیشه دید از اسدی توسی گرشاسپ‌نامه 100
1. پر از نخل خرما یکی بیشه دید
چنان کآسمان بد درو ناپدید
سوی قرطبه رفت از آن جای شاد از اسدی توسی گرشاسپ‌نامه 101
1. سوی قرطبه رفت از آن جای شاد
یکی شهر خوش دید خرّم نهاد
سپهدار از آنجا بشد با گروه از اسدی توسی گرشاسپ‌نامه 102
1. سپهدار از آنجا بشد با گروه
همی آب جست اندر ان گرد کوه
سپهدارگفتنش سر سرکشان از اسدی توسی گرشاسپ‌نامه 103
1. سپهدارگفتنش سر سرکشان
که از جان مراخوب دادی نشان