با خرد گفتم که دستور از انوری ابیوردی مقطع 73
1. با خرد گفتم که دستور جهان
دست می‌زد گفت چه دستور و دست
تو کس خواجه‌ای و هرکه از انوری ابیوردی مقطع 74
1. تو کس خواجه‌ای و هرکه چو تو
کس دیگر کسست همچو خسست
بوالحسن ای کسی که در از انوری ابیوردی مقطع 75
1. بوالحسن ای کسی که در احسان
وعده از رغبت تو مایوسست
ای سروری که کوکبهٔ کبریات از انوری ابیوردی مقطع 76
1. ای سروری که کوکبهٔ کبریات را
کمتر جنیبت ابلق ایام سرکشست
ای به همت بر آفتابت دست از انوری ابیوردی مقطع 77
1. ای به همت بر آفتابت دست
آسمان با علو قدر تو پست
انوری را ز حرص خدمت تو از انوری ابیوردی مقطع 78
1. انوری را ز حرص خدمت تو
چون بر آتش بود قدم پیوست
دی گفت به طنز نجم قوال از انوری ابیوردی مقطع 79
1. دی گفت به طنز نجم قوال
کای بنده سپهر آبنوست
ای بزرگی که در بزرگی از انوری ابیوردی مقطع 80
1. ای بزرگی که در بزرگی و جاه
قدرت از چرخ هفتمین بیشست
هر جمال و شرف که دارد از انوری ابیوردی مقطع 81
1. هر جمال و شرف که دارد ملک
از جمال و جلال اشرافست
این مجلس خواجهٔ جهانست از انوری ابیوردی مقطع 82
1. این مجلس خواجهٔ جهانست
یا شکل بهشت جاودانست
به خدایی که بذل جان او از انوری ابیوردی مقطع 83
1. به خدایی که بذل جان او را
پایهٔ اولین احسانست
آلودهٔ منت کسان کم شو از انوری ابیوردی مقطع 84
1. آلودهٔ منت کسان کم شو
تا یک شبه در وثاق تو نانست