مقطعات در دیوان اشعار انوری ابیوردی

1 ای کریمی که رای همت تو عدم سایلان وجود کند

2 شرم دارد زمانه با چو تویی که ز حاتم حدیث جود کند

3 حاتم از خاک گربرآرد سر خاک پای ترا سجود کند

1 کرد عالی بنای این مجدود اختر سعد و طالع مسعود

2 از برای نزول میر عمید صدر دنیا ضیاء دین مودود

3 آنکه حکمش دهد ز روی نفاذ آتش و آب را نزول وصعود

4 به تفکر رسد به سر فلک به تجسس رسد به وهم حسود

1 گنبد پیروزه گون بااختران سیم رنگ هر شبی تا روز وصف بی نوایی من کند

2 روزگار بی‌نوایی وصل را هجران دهد اتفاق تنگ دستی دوست را دشمن کند

3 صعب و تاریکست دوراز وصل تو شبهای من شمعها باید که این تاریک را روشن کند

4 پاره‌ای ازاعتقاد خویش نزد من فرست تاشبم را روشن و این حجره را گلشن کند

1 شادمانی گزین و نیک خویی که زمانه وفا نخواهد کرد

2 از سر روزگار گرد برآر پیش از آن کز سرت برآرد گرد

1 ای برادر نسل آدم را خدی از روی لطف نامها دادست پیش ازتر و خشک و گرم و سرد

2 هر کسی را کنیت و نام و لقب در خورد اوست پس در آوردست‌شان اندر جهان خواب و خورد

3 حاسدا مودود شاه ناصرالدین را لقب گرموئید شد تو زین معنی چرا باشی به درد

4 دان که او را نعمت دیگر نو نیامد زاسمان زانکه از روز ولادت خود موئید بود مرد

1 ای جهان را دفین به دست تو در چون معادن هزار سرمایه

2 دولتت را دوام همخانه مدتت را زمانه همسایه

3 گردن و گوش آفرینش را رسمهای تو گشته پیرایه

4 جود را پروریده همت تو راست چونان که طفل را دایه

1 جایی که من نشینم بیکار کی نشینم یا خطکی نویسم یا بیتکی تراشم

2 خطی نه سخت نیکو زیبا خطی به لابه زین شعرکی نه نیکو بل شعرکی بهاشم

1 خاطری چون آتشم هست و زبانی همچو آب فکرتی تیز و ذکایی رام و طبعی بی‌خلل

2 ای دریغا نیست ممدوحی سزاوار مدیح وی دریغا نیست معشوقی سزاوار غزل

1 ای خدایت به پادشاهی خلق از ازل تا ابد پسندیده

2 ابد از کشتزار مدت تو خوشهٔ عمر جاودان چیده

3 آبروی خدایگانی تو خاک آدم به بیع بخریده

4 ابر عدلت که عافیت مطرست سایه بر کاینات پوشیده

1 ای جهانت به مهر دل جویان آسمان هم در این هوس پویان

2 مویه‌گر گشته زهرهٔ مطرب بر جهان و جهانیان مویان

3 عمر خوش خوی روترش کرده بی‌تو بر زندگان چو بدخویان

4 کرده اجرام ماتمت بر وی چرخ رایان مشتری رویان