ای بزرگی که شد دل و رایت از انوری ابیوردی مقطع 312
1. ای بزرگی که شد دل و رایت
حارس ملک دودهٔ سلجوق
هرکه مخلوق را کند خدمت از انوری ابیوردی مقطع 313
1. هرکه مخلوق را کند خدمت
چون بود حر و فاضل و مرزوق
غذای روح بود بادهٔ از انوری ابیوردی مقطع 314
1. غذای روح بود بادهٔ رحیق‌الحق
که لون او کند از لون دور گل راوق
ای خواجهٔ مبارک بر از انوری ابیوردی مقطع 315
1. ای خواجهٔ مبارک بر بندگان شفیق
فریاد رس که خون رهی ریخت جاثلیق
نه نجیب از پی آن شد به از انوری ابیوردی مقطع 316
1. نه نجیب از پی آن شد به فلک بر کورا
همتی بود که آن می‌شد و او بر فتراک
ایا رادی که اندر ناف از انوری ابیوردی مقطع 317
1. ایا رادی که اندر ناف آهو
ز بوی خلق تو خون می‌شود مشک
صاحبا از نیکخواه و از انوری ابیوردی مقطع 318
1. صاحبا از نیکخواه و بدسگالت یک مثال
دیده‌ام از چرخ دولاب و در آنم نیست شک
منعمی بر پیر دهقانی از انوری ابیوردی مقطع 319
1. منعمی بر پیر دهقانی گذشت اندر دهی
نان جو می‌خورد و پیشش پاره‌ای بز موی و دوک
ای نمودار ارتفاع فلک از انوری ابیوردی مقطع 320
1. ای نمودار ارتفاع فلک
ساکنانت مقدسان چو ملک
حبذا کارنامهٔ ارژنگ از انوری ابیوردی مقطع 321
1. حبذا کارنامهٔ ارژنگ
ای بهار از تو رشک برده به رنگ
مرگ از آن به که مرا از از انوری ابیوردی مقطع 322
1. مرگ از آن به که مرا از تو خجل باید بود
نه کتابی و نه حرفی و نه قیلی و نه قال
گویند که در طوس گه شدت از انوری ابیوردی مقطع 323
1. گویند که در طوس گه شدت گرما
از خانه به بازار همی شد زنکی لال