خواهی که بهین کار جهان از انوری ابیوردی مقطع 288
1. خواهی که بهین کار جهان کار تو باشد
زین هردو یکی کار کن از هر چه کنی بس
ای به اقلیم کبریای از انوری ابیوردی مقطع 289
1. ای به اقلیم کبریای تو در
آسمان شحنه آفتاب عسس
ای خداوندی که کمتر از انوری ابیوردی مقطع 290
1. ای خداوندی که کمتر بنده در فرمان تو
آسمان ابلق است و روزگار آبنوس
سر زلفت به جز دست تو از انوری ابیوردی مقطع 291
1. سر زلفت به جز دست تو حیفست
لب لعلت به بوس جز تو افسوس
تو در قوادگی ای سرخ از انوری ابیوردی مقطع 292
1. تو در قوادگی ای سرخ کافر
توانی گر کنی تصنیف و تدریس
بودن اندر عذاب چون از انوری ابیوردی مقطع 293
1. بودن اندر عذاب چون جرجیس
یا شدن در جحیم چون ابلیس
انوری بهر قبول عامه از انوری ابیوردی مقطع 294
1. انوری بهر قبول عامه چند از ننگ شعر
راه حکمت رو قبول عامه گو هرگز مباش
شب سیاه به تاریکی ار از انوری ابیوردی مقطع 295
1. شب سیاه به تاریکی ار نشینم به
که از چراغ لئیمان به من رسد تابش
آن خواجه کز آستین رغبت از انوری ابیوردی مقطع 296
1. آن خواجه کز آستین رغبت
دست کرم بزرگوارش
شعرم به همه جهان رسیدست از انوری ابیوردی مقطع 297
1. شعرم به همه جهان رسیدست
مانند کبوتران مرعش
ای کریمی که از سخاوت از انوری ابیوردی مقطع 298
1. ای کریمی که از سخاوت تو
روید از سنگ خاره مرزنگوش
دوش دور از تو ای مدبر از انوری ابیوردی مقطع 299
1. دوش دور از تو ای مدبر عقل
نه به تدبیر عقل دوراندیش