پس دریده بریده پیشی چند از انوری ابیوردی مقطع 228
1. پس دریده بریده پیشی چند
که ندیمان حضرت شاهند
خدایگانا آنی که دوستدارانت از انوری ابیوردی مقطع 229
1. خدایگانا آنی که دوستدارانت
ز نور رای تو دانم ستاره رای شوند
به خشک ریش گری در هری ندیدستی از انوری ابیوردی مقطع 230
1. به خشک ریش گری در هری ندیدستی
ز هجو روی سیاهی که نوبتی بیند
آسمان آن بخیل بدفعلست از انوری ابیوردی مقطع 231
1. آسمان آن بخیل بدفعلست
که ازو جز که فعل بد نجهد
خسروا آب آسمان نشود از انوری ابیوردی مقطع 232
1. خسروا آب آسمان نشود
که کمال تو نور خور ندهد
زن چو میغست و مرد چون ماهست از انوری ابیوردی مقطع 233
1. زن چو میغست و مرد چون ماهست
ماه را تیرگی زمیغ بود
تویی آن صدر که بر پایهٔ قدرت نرسد از انوری ابیوردی مقطع 234
1. تویی آن صدر که بر پایهٔ قدرت نرسد
به مثل گر سر خصم تو بر افلاک بود
چه خیر باشد در خیل و لشکری که درو از انوری ابیوردی مقطع 235
1. چه خیر باشد در خیل و لشکری که درو
نجیب مشرف و عارض فرید لنگ بود
یک چند روزگار نه از راه مکرمت از انوری ابیوردی مقطع 236
1. یک چند روزگار نه از راه مکرمت
بر ما دری ز نعمت گیتی گشاده بود
کسی را که بد مست باشد، قفا از انوری ابیوردی مقطع 237
1. کسی را که بد مست باشد، قفا
چنان کن به سیلی که نیلی بود
ای شاه ز نقدها که باشد از انوری ابیوردی مقطع 238
1. ای شاه ز نقدها که باشد
در کیسهٔ صبح و شام موجود
هر که زی خویشتن گران آید از انوری ابیوردی مقطع 239
1. هر که زی خویشتن گران آید
به بر دیگران گران نبود