پس دریده بریده پیشی از انوری ابیوردی مقطع 228
1. پس دریده بریده پیشی چند
که ندیمان حضرت شاهند
...
خدایگانا آنی که دوستدارانت از انوری ابیوردی مقطع 229
1. خدایگانا آنی که دوستدارانت
ز نور رای تو دانم ستاره رای شوند
...
به خشک ریش گری در هری از انوری ابیوردی مقطع 230
1. به خشک ریش گری در هری ندیدستی
ز هجو روی سیاهی که نوبتی بیند
...
آسمان آن بخیل بدفعلست از انوری ابیوردی مقطع 231
1. آسمان آن بخیل بدفعلست
که ازو جز که فعل بد نجهد
...
خسروا آب آسمان نشود از انوری ابیوردی مقطع 232
1. خسروا آب آسمان نشود
که کمال تو نور خور ندهد
...
زن چو میغست و مرد چون از انوری ابیوردی مقطع 233
1. زن چو میغست و مرد چون ماهست
ماه را تیرگی زمیغ بود
...
تویی آن صدر که بر پایهٔ از انوری ابیوردی مقطع 234
1. تویی آن صدر که بر پایهٔ قدرت نرسد
به مثل گر سر خصم تو بر افلاک بود
...
چه خیر باشد در خیل و از انوری ابیوردی مقطع 235
1. چه خیر باشد در خیل و لشکری که درو
نجیب مشرف و عارض فرید لنگ بود
...
یک چند روزگار نه از از انوری ابیوردی مقطع 236
1. یک چند روزگار نه از راه مکرمت
بر ما دری ز نعمت گیتی گشاده بود
...
کسی را که بد مست باشد، از انوری ابیوردی مقطع 237
1. کسی را که بد مست باشد، قفا
چنان کن به سیلی که نیلی بود
...
ای شاه ز نقدها که باشد از انوری ابیوردی مقطع 238
1. ای شاه ز نقدها که باشد
در کیسهٔ صبح و شام موجود
...
هر که زی خویشتن گران از انوری ابیوردی مقطع 239
1. هر که زی خویشتن گران آید
به بر دیگران گران نبود
...