مقطعات در دیوان اشعار انوری ابیوردی

1 خطابی با فلک کردم که از راه جفا کشتی شهان عالم‌آرای و جوانمردان برمک را

2 زمام حل و عقد خود نهادی در کف جمعی که از روی خرد باشد بر ایشان صد شرف سگ را

3 نهان در گوش هوشم گفت فارغ باش از این معنی که سبلت برکند ایام هر ده روز یک یک را

1 می‌نبینی که روزگار چه کرد به فلک برکشید دونی را

2 بر سر آدمی مسلط کرد آنچنان خر فراخ کونی را

1 ای زمان فرع زندگانی تو زندگانیت جاودانی باد

2 وی جهان شادمان به صحبت تو همه عمرت به شادمانی باد

3 امر و نهی تو بر زمین و زمان چون قضاهای آسمانی باد

4 بر در و بام حضرت عالیت که بهشتش بنای ثانی باد

1 رئیس دولت و دین ای اسیر دست اجل شدی و رفت بهین حاصل جهان از دست

2 زمانه نی در مردی در کرم بشکست سپهر نی دم شخصی دم هنر دربست

3 دلم حریق وفاتت چو کرد خاکستر یتیم‌وار برو جان به ماتمت بنشست

4 فغان ز عادت این رنج ساز راحت سوز فغان ز گردش این جان شکار جورپرست

1 عاقلا از سر جهان برخیز که نه معشوقهٔ وفادارست

2 گیر کامروز بر سر گنجی پا نه فردات بر دم مارست

1 گفته بودی که کاه و جو بدهم چون ندادی از آن شدم در تاب

2 بر ستوران و اقربات مدام کاه کهتاب باد و جو کشکاب

1 ای بزرگی که جود بحر محیط در کف چون سحاب تو بستست

2 مشکل و حل آسمان و زمین در سؤال و جواب تو بستست

3 خبرت هست کز جماعی چند در منی ده شراب تو بستست

1 نیز مدح و غزل نخواهم گفت گرچه طبعم به شعر موی شکافت

2 کانک معشوق بود پیر شدست وانک ممدوح بود فرمان یافت

1 در حدود ری یکی دیوانه بود سال و مه کردی به سوی دشت گشت

2 در تموز و دی به سالی یک دو بار آمدی در قلب شهر از طرف دشت

3 گفتی ای آنان کتان آماده بود زیر قرب و بعد ازین زرینه طشت

4 قاقم و سنجاب در سرما سه چار توزی و کتان به گرما هفت و هشت

1 ای ریاحین ملک تازه به تو راحت از راح قسم روحت باد

2 شهپر فکرت جهان‌پیما قدم قاصد فتوحت باد

3 از تو بر فتنه نوحه کرده فلک زندگانی و عمر نوحت باد

4 نسبت عشق و رغبت باده مانع توبهٔ نصوحت باد