تابش رای سایهٔ یزدان از انوری ابیوردی مقطع 168
1. تابش رای سایهٔ یزدان
منت آفتاب باطل کرد
به خدایی که آب حکمت او از انوری ابیوردی مقطع 169
1. به خدایی که آب حکمت او
از دل خاک می‌دماند ورد
به خدایی که درسپهر بلند از انوری ابیوردی مقطع 170
1. به خدایی که درسپهر بلند
اختر و مهر و مه مرکب کرد
مرکب من که دادهٔ شه بود از انوری ابیوردی مقطع 171
1. مرکب من که دادهٔ شه بود
جان فدای مراکب شه کرد
آنکه او دست و دلت را سبب روزی کرد از انوری ابیوردی مقطع 172
1. آنکه او دست و دلت را سبب روزی کرد
درگهت را در پیروزی و بهروزی کرد
در جهان با مردمان دانی که چون باید گذاشت از انوری ابیوردی مقطع 173
1. در جهان با مردمان دانی که چون باید گذاشت
آن قدر عمری که یابد مردم آزاد مرد
گرچه شب سقطهٔ من هر که دید از انوری ابیوردی مقطع 174
1. گرچه شب سقطهٔ من هر که دید
پاره‌ای از روز قیامت شمرد
قلتبانی هم به خواهر هم بزن از انوری ابیوردی مقطع 175
1. قلتبانی هم به خواهر هم بزن
نیست پیدا گرچه کس پنهان نکرد
جهان گر مضطرب شد گو همی شو از انوری ابیوردی مقطع 176
1. جهان گر مضطرب شد گو همی شو
من و می تا جهان آرام گیرد
هر که به ورزیدن کمال نهد روی از انوری ابیوردی مقطع 177
1. هر که به ورزیدن کمال نهد روی
شیوهٔ نقصان ز هیچ روی نورزد
امیرالجبال آنکه با جاه جودش از انوری ابیوردی مقطع 178
1. امیرالجبال آنکه با جاه جودش
نه گردون براند نه دریا ستیزد
کی بود کین سپهر حادثه زای از انوری ابیوردی مقطع 179
1. کی بود کین سپهر حادثه زای
جمله از یکدگر فرو ریزد