قصاید در دیوان اشعار انوری ابیوردی

1 صاحبا عید بر تو خرم باد کل گیتی ترا مسلم باد

2 از تو آباد ظلم ویران شد به تو بنیاد عدل محکم باد

3 حزم و عزمت چو بر سؤال و جواب بر قضا و قدر مقدم باد

4 خدمت چرخ جز به درگه تو چون تیمم به ساحل یم باد

1 هزار سال زیادت بقای خاتون باد مه مبارک روزه برو همایون باد

2 هزار سال به میزان عدل و انصافش امور دولت و اشغال خلق موزون باد

3 جهان رفعت و عز و جلال عصمت دین که عز و عصمت با جانش هر دو مقرون باد

4 بر آسمان کمالش به هر قران که فتد هزار سال طواف سعود گردون باد

1 خدایگانا سال نوت همایون باد همیشه روز تو چون روز عید میمون باد

2 به گرد طالع سعدت که کعبهٔ فلکست هزار دور طواف سعود گردون باد

3 چنانکه رای تو بر امن و عدل مفتونست زمانه بر تو و بر دولت تو مفتون باد

4 جهان عمارت و تسکین به رای و عدل تو یافت همیشه هم به تو معمور باد و مسکون باد

1 صاحبا جنبشت همایون باد عید و نوروز بر تو میمون باد

2 طالع اختیار مسعودت زبدهٔ شکلهای گردون باد

3 صولت و سرعت زمین و زمان با رکاب و عنانت مقرون باد

4 در زوایای ظل رایت تو فتنه بر خواب امن مفتون باد

1 ملکا مملکت به کام تو باد ملک هم نام تو به نام تو باد

2 ساحت آسمان زمین تو گشت خواجهٔ اختران غلام تو باد

3 حشمت از حشمت تو محتشم است همه حشمت ز احتشام تو باد

4 هرچه قائم به ذات جز اول همه را قوت از قوام تو باد

1 خسروا بخت همنشین تو باد مشتری در قران قرین تو باد

2 خواجهٔ اختران غلام تو گشت عرصهٔ آسمان زمین تو باد

3 خاتم و خنجر قضا و قدر در یسار تو و یمین تو باد

4 آسمان و مجره و خورشید تخت و تیغ تو و نگین تو باد

1 ای عید دین و دولت عیدت خجسته باد ایامت از حوادث ایام رسته باد

2 گلزار باغ چرخ که پژمردگیش نیست در انتظار مجلس تو دسته دسته باد

3 بازار مصر جامع ملک از مکان تو تا بارهٔ نهم ز جهان رسته رسته باد

4 الا ز شست عزم تو تیر قدر قضا بر هر نشانه‌ای که زند باز جسته باد

1 اکنون که ماه روزه به نقصان در اوفتاد آه از حجاب حجرهٔ دل بر در اوفتاد

2 هجران ماه روزه پیام وصال داد اینک نهیب او به جهان اندر اوفتاد

3 گوید به چند روز دگر طبع نفس را دیدی که رسم توبه ز عالم بر اوفتاد

4 آن شد که از تقرب مصحف به اختیار از دست پایمرد طرب ساغر اوفتاد

1 ای به شاهی ز همه شاهان فرد مشتری طلعت و مریخ نبرد

2 آسمان مثل تو نادیده به خواب مجلس و معرکه را مردم و مرد

3 بر جهان ای ز جهان جاه تو بیش همتت سایه از آن سان گسترد

4 که در آن سایه کنون مادر شاخ همه بی‌خار همی زاید ورد

1 ای نمودار سپهر لاجورد گشته ایمن چون سپهر از گرم و سرد

2 هم سپهر از رفعت سقفت خجل هم بهشت از غیرت صحنت به درد

3 اشک این چون آب شنگرف تو سرخ روی آن چون رنگ زرنیخ تو زرد

4 آسمان چون لاجوردت حل شده در سرشک از غبن سنگ لاجورد