قصاید در دیوان اشعار انوری ابیوردی

1 آفرین باد بر چو تو مخدوم ای نکوسیرت خجسته رسوم

2 ای بصورت فرود دور فلک وی بمعنی ورای سیر نجوم

3 دخل مدح تو از خواص و عوام خرج جود تو بر خصوص و عموم

4 خلق نادیده در جبلت تو هیچ سیرت که آن بود مذموم

1 به نیک طالع و فرخنده روز و فرخ فال به سعد اختر و میمون زمان و خرم حال

2 به بارگاه وزارت به فرخی بنشست خدایگان وزیران و قبلهٔ آمال

3 نظام مملکت و صدر دین و صاحب عصر سپهر رفعت و قدر و جان عز و جلال

4 محمدآنکه به اقبال او دهد سوگند روان پاک محمد به ایزد متعال

1 ای زرین نعل آهنین سم ای سوسن گوش خیزران دم

2 ای باد صبا گرفته در گل با آتش تو چو ساق هیزم

3 سیر تو به گرد خط ناورد چون گرد سپهر سیر انجم

4 بر دامن کسوت بهیمه‌ات بربسته قضا خواص مردم

1 خدای خواست که گیرد زمانه جاه و جلال جمال داد جهان را به جود و جاه و کمال

2 سپهر معنی مسعود کز قران سعود نزاد مادر گیتی چو او ستوده خصال

3 قضا توان و قدر قدرت و ستاره محل زمانه بخشش و کان دستگاه و بحر نوال

4 به جنب قدر رفیعش مدار انجم پست به پیش رای مصیبش زبان حجت لال

1 مؤتمن اسعد بن اسماعیل آن به قدر و شرف عدیم عدیل

2 هست خورشید آسمان جلال هست مختار مهتران جلیل

3 آنکه در خاک حلم او آرام وانکه در باد حکم او تعجیل

4 خاک با حلم او چو باد خفیف باد با طبع او چو خاک ثقیل

1 ای فخر همه نژاد آدم ای سیدهٔ زنان عالم

2 روح‌القدس از پی تفاخر مهر تو نهاد مهر خاتم

3 سلطانت کریمةالنسا خواند شد ذات شریف تو مکرم

4 راضی ز تو ای رضیةالدین جبار تو ذوالجلال اکرم

1 شرف گوهر اولاد نظام ملک را باز شرف داد و نظام

2 صاحب مملکت و خواجهٔ عصر ناصر دین و نصیر اسلام

3 بوالمظفر که به عون ظفرش عدل شد ظلم و ضیا گشت ظلام

4 آن پس از مبدع و پیش از ابداع آن به از جنبش و پیش از آرام

1 دوش سلطان چرخ آینه فام آنکه دستور شاه راست غلام

2 از کنار نبردگاه افق چون به دست غروب داد زمام

3 دیدم اندر سواد طرهٔ شب گوشوار فلک ز گوشهٔ بام

4 گفتم آن نعل خنگ دستورست قرةالعین و فخر آل نظام

1 ای به هستی داده گیتی را کمال ملک را فرخنده هر روز از تو فال

2 صدر دنیایی و دنیا را به تو هست هر ساعت کمالی بر کمال

3 چون وزارت آسمان رفعت شود هر کرا جاه تو افزاید جلال

4 بخت بیدار تو حی لاینام ملک تایید تو ملک لایزال

1 مبارک باد و میمون باد و خرم همایون خلعت سلطان عالم

2 بلی خود خلعت سلطان بهرحال مبارک باشد و میمون و خرم

3 ترا بیرون ز تشریف شهنشاه که حد و قدر آن کاریست معظم

4 نیارد داد گردون هیچ دولت که نه قدرش بود از قدر تو کم