قصاید در دیوان اشعار انوری ابیوردی

1 زهی دست وزارت از تو معمور چنان کز پای موسی پایهٔ طور

2 زهی معمار انصاف تو کرده در و دیوار دین و داد معمور

3 قضا در موکب تقدیر نفراشت ز عزمت رایتی الا که منصور

4 قدر در سکنهٔ ایام نگذاشت ز عدلت فتنه‌ای الا که مستور

1 ای گشته نوک کلک تو صورت‌نگار ملک او بی‌قرار و داده مسیرش قرار ملک

2 یارب چگونه در سر کلکی توان نهاد چندین هزار تعبیه از کار و بار ملک

3 تا کلک در یمین تو جاری زبان نشد نور نگین زبانه نزد در یسار ملک

4 الا از آن لعاب که منسوج کلک تست دیباچهٔ قضا نکند پود و تار ملک

1 ای به نسبت با تو هرچه اندر ضمیر آمد حقیر پایهٔ تست آنکه ناید از بلندی در ضمیر

2 از وزارت را جلال و آفرینش را کمال ای جهان را صدر و دین را مجد و دنیا را مجیر

3 صاحب صاحب نشانی خواجهٔ سلطان نشان راستی به می‌ندانم پادشاهی یا وزیر

4 حضرتت قصریست او را کمترین سقفی سپهر مسندت اصلی است او را کمترین فرعی مدیر

1 ای در نبرد حیدر کرار روزگار وی راست کرده خنجر تو کار روزگار

2 معمور کرده از پی امن جهانیان معمار حزم تو در و دیوار روزگار

3 در دهر جز خرابی مستی نیافتند زان دم که هست حزم تو معمار روزگار

4 واضح به پیش رای تو اشکال حادثات واسان به نزد عزم تو دشوار روزگار

1 ابشروا یا اهل نیشابور اذا جاء البشیر کاندر آمد موکب میمون منصور وزیر

2 موکبی کز فر او فردوس دیگر شد زمین موکبی کز گرد او گردون دیگر شد اثیر

3 موکبی کز طول و عرضش منقطع گردد گمان موکبی کز موج فوجش منهزم گردد ضمیر

4 موکب صدر جهان پشت هدی روی ظفر صاحب خسرو نشان دستور سلطان دار و گیر

1 به نیک طالع و فرخنده روز و فرخ فال به سعد اختر و میمون زمان و خرم حال

2 به بارگاه وزارت به فرخی بنشست خدایگان وزیران و قبلهٔ آمال

3 نظام مملکت و صدر دین و صاحب عصر سپهر رفعت و قدر و جان عز و جلال

4 محمدآنکه به اقبال او دهد سوگند روان پاک محمد به ایزد متعال

1 موکب عالی دستور جهان آمد باز به سعادت به مقر شرف و عزت و ناز

2 جاودان در کنف خیر و سعادت بادا موکبش تا به سعادت رود و آید باز

3 صاحب و صدر زمین ناصر دین آنکه قضا کرد بر درگه عالیش در فتنه فراز

4 بازگیرد پس از این رونق ملک محمود دهر شوریده‌تر و تیره‌تر از زلف ایاز

1 ای ز رای تو ملک و دین معمور شب این روز و ماتم آن سور

2 حامل حرز نامهٔ امرت صادر و وارد صبا و دبور

3 دولت تو چو ذکر تو باقی رایت تو چو نام تو منصور

4 کلک تو شرع ملک را مفتی دست تو گنج رزق را گنجور

1 ای بهمت برتر از چرخ اثیر وز بزرگی دین یزدان را نصیر

2 برده حکمت گوی از باد صبا کرده دستت دست برابر مطیر

3 ای جوان بختی که مثل و شبه تو کس نیابد در خم گردون پیر

4 بنده امشب با جمال‌الدین خطیب آن به رای و کلک چون خورشید و تیر

1 ای سپاهت را ظفر لشکرکش و نصرت یزک نه یقین بر طول و عرض لشکرت واقف نه شک

2 بسته گرد موکبت صد پرده بر روی سماک کرده نعل مرکبت صد رخنه در پشت سمک

3 هرکجا حزم تو ساکن موج فوجی از ملوک هرکجا عزم تو جنبان جوشی جیشی از ملک

4 چون رکاب تو گران گردد عنان تو سبک روز هیجا ای سپاهت انجم و میدان فلک