حسنت اندر جهان نمی‌گنجد از انوری ابیوردی غزل 60
1. حسنت اندر جهان نمی‌گنجد
نامت اندر دهان نمی‌گنجد
یار گرد وفا نمی‌گردد از انوری ابیوردی غزل 61
1. یار گرد وفا نمی‌گردد
حاجتی زو روا نمی‌گردد
عشق تو بر هرکه عافیت به‌سر از انوری ابیوردی غزل 62
1. عشق تو بر هرکه عافیت به‌سر آرد
هر دو جهانش به زیر پای درآرد
یار دل در میان نمی‌آرد از انوری ابیوردی غزل 63
1. یار دل در میان نمی‌آرد
وز دل من نشان نمی‌آرد
عشق هر محنتی به روی آرد از انوری ابیوردی غزل 64
1. عشق هر محنتی به روی آرد
مکن ای دل گرت نمی‌خارد
زلف تو تکیه بر قمر دارد از انوری ابیوردی غزل 65
1. زلف تو تکیه بر قمر دارد
لب تو لذت شکر دارد
تا ماه‌رویم از من رخ در از انوری ابیوردی غزل 66
1. تا ماه‌رویم از من رخ در حجیب دارد
نه دیده خواب یابد نه دل شکیب دارد
مرا تا کی فلک رنجور دارد از انوری ابیوردی غزل 67
1. مرا تا کی فلک رنجور دارد
ز روی دلبرم مهجور دارد
با قد تو قد سرو خم دارد از انوری ابیوردی غزل 68
1. با قد تو قد سرو خم دارد
چون قد تو باغ، سرو کم دارد
جان نقش رخ تو بر نگین دارد از انوری ابیوردی غزل 69
1. جان نقش رخ تو بر نگین دارد
دل داغ غم تو بر سرین دارد
یار با هرکسی سری دارد از انوری ابیوردی غزل 70
1. یار با هرکسی سری دارد
سر به پیوند من فرو نارد
دلبر هنوز ما را از خود از انوری ابیوردی غزل 71
1. دلبر هنوز ما را از خود نمی‌شمارد
با او چه کرد شاید با او که گفت یارد