غزلیات در دیوان اشعار انوری ابیوردی

1 مکن ای دل که عشق کار تو نیست بار خود را ببر که بار تو نیست

2 مردی از عشق و در غم دگری گرچه این هم به اختیار تو نیست

3 دیده راز تو فاش کرد ازآنک دیده در عشق رازدار تو نیست

4 نوبهار آمد و جهان بشکفت زان ترا چه چو نوبهار تو نیست

1 یار با من چون سر یاری نداشت ذره‌ای در دل وفاداری نداشت

2 عاشقان بسیار دیدم در جهان هیچ‌کس کس را بدین خواری نداشت

3 جان به ترک دل بگفت از بیم هجر طاقت چندین جگرخواری نداشت

4 تا پدید آمد شراب عشق تو هیچ عاشق برگ هشیاری نداشت

1 ای از بنفشه ساخته گلبرگ را نقاب وز شب تپانچه‌ها زده بر روی آفتاب

2 بر سیم ساده بیخته از مشک سوده‌گرد بر برگ لاله ریخته از قیر ناب آب

3 خط تو بر خد تو چو بر شیر پای مور زلف تو بر رخ تو چو بر می پر غراب

4 دارم ز آب و آتش یاقوت و جزع تو در آب دیده غرق و بر آتش جگر کباب

1 از تو بریدن صنما روی نیست زانکه چو رویت به جهان روی نیست

2 تا تو ز کوی تو برون رفته‌ای کوی تو گویی که همان کوی نیست

3 گرچه غمت کرد چو مویی مرا فارغم از عشق تو یک موی نیست

4 روی ترا ماه نگویم از آنک ماه چو آن عارض دلجوی نیست

1 ماه چون چهرهٔ زیبای تو نیست مشک چون زلف گل‌آرای تو نیست

2 کس ندیدست رخ خوب ترا که چو من بنده و مولای تو نیست

3 کردم از دیده و دل جای ترا گرچه از دیده و جان جای تو نیست

4 چه دهی وعدهٔ فردا که مرا دل این وعدهٔ فردای تو نیست

1 هرکه چون من به کفرش ایمانست از همه خلق او مسلمانست

2 روی ایمان ندیده‌ای به خدا گر به ایمان خویشت ایمانست

3 ای پسر مذهب قلندر گیر که درو دین و کفر یکسانست

4 خویشتن بر طریق ایشان بند که طریقت طریق ایشانست

1 عشق تو قضای آسمانست وصل تو بقای جاودانست

2 آسیب غم تو در زمانه دور از تو بلای ناگهانست

3 دستم نرسد همی به شادی تا پای غم تو در میانست

4 در زاویهای چین زلفت صد خردهٔ عشق در میانست

1 جمالت بر سر خوبی کلاهست بنامیزد نه رویست آن که ماهست

2 تویی کز زلف و رخ در عالم حسن ترا هم نیم شب هم چاشتگاهست

3 بسا خرمن که آتش در زدی باش هنوزت آب خوبی زیر کاهست

4 پی عهدت نیاید جز در آن راه کز آنجا تا وفا صد ساله راهست

1 تا دل مسکین من در کار تست آرزوی جان من دیدار تست

2 جان و دل در کار تو کردم فدا کار من این بود دیگر کار تست

3 با تو نتوان کرد دست اندر کمر هرچه خواهی کن که دولت یار تست

4 دل ترا دادم وگر جان بایدت هم فدای لعل شکربار تست

1 معشوقه به رنگ روزگارست با گردش روزگار یارست

2 برگشت چو روزگار و آن نیز نوعی ز جفای روزگارست

3 بس بوالعجب و بهانه‌جویست بس کینه‌کش و ستیزه‌کارست

4 این محتشمیست با بزرگی گر محتشم و بزرگوارست