دیدی که پای از خط فرمان از انوری ابیوردی غزل 275
1. دیدی که پای از خط فرمان برون نهادی
دیدی که دست جور و جفا باز برگشادی
ای دوست به کام دشمنم از انوری ابیوردی غزل 276
1. ای دوست به کام دشمنم کردی
بردی دل و زان پسم جگر خوردی
گر ترا روزی ز ما یاد آمدی از انوری ابیوردی غزل 277
1. گر ترا روزی ز ما یاد آمدی
دل کجا از غم به فریاد آمدی
بس دل‌افروز و دلارام از انوری ابیوردی غزل 278
1. بس دل‌افروز و دلارام آمدی
خه به نام ایزد به هنگام آمدی
گر ترا طبع داوری بودی از انوری ابیوردی غزل 279
1. گر ترا طبع داوری بودی
در تو وصف پیمبری بودی
یاد می‌دار کانچه بنمودی از انوری ابیوردی غزل 280
1. یاد می‌دار کانچه بنمودی
در وفا برخلاف آن بودی
بی‌دلم ای یار همچنان از انوری ابیوردی غزل 281
1. بی‌دلم ای یار همچنان که تو دیدی
دیده گهربار همچنان که تو دیدی
دلم بردی نگارا وارمیدی از انوری ابیوردی غزل 282
1. دلم بردی نگارا وارمیدی
جزاک‌الله خیرا رنج دیدی
بدخوی‌تری مگر خبر داری از انوری ابیوردی غزل 283
1. بدخوی‌تری مگر خبر داری
کامروز طراوتی دگر داری
روی چون ماه آسمان داری از انوری ابیوردی غزل 284
1. روی چون ماه آسمان داری
قد چون سرو بوستان داری
ما را تو به هر صفت که داری از انوری ابیوردی غزل 285
1. ما را تو به هر صفت که داری
دل گم نکند ز دوستداری
تو گر دوست داری مرا ور از انوری ابیوردی غزل 286
1. تو گر دوست داری مرا ور نداری
منم همچنان بر سر دوستداری