غزلیات در دیوان اشعار انوری ابیوردی

1 مرا مرنجان کایزد ترا برنجاند ز من مگرد که احوال تو بگرداند

2 در آن مکوش که آتش ز من برانگیزی که آب دیدهٔ من آتش تو بنشاند

3 اگر ندانی حال دلم روا باشد خدای عز و جل حال من همی داند

4 مرا به بندگی خود قبول کن زان پیش که هرکه دیده مرا بندهٔ تو می‌خواند

1 در همه آفاق دلداری نماند در همه روی زمین یاری نماند

2 گل نماند اندر همه گلزار عشق راستی باید نه گل خاری نماند

3 عقل با دل گفت کاندر باغ عشق گرچه بر شاخ وفا باری نماند

4 یادگاری هم نماند آخر از آن دل به بادی سرد گفت آری نماند

1 مرا با دلبری کاری بیفتاد دلم را روز بازاری بیفتاد

2 مسلمانان مرا معذور دارید دلم را ناگهان کاری بیفتاد

3 قبای عشق مجنون می‌بریدند دلم را زان کله واری بیفتاد

4 دلم سجادهٔ عشقش برافشاند از آن سجاده زناری بیفتاد

1 جمالش از جهان غوغا برآورد مه از تشویر واویلا برآورد

2 چو دل دادم بدو جان خواست از من چو گفتم بوسه‌ای صفرا برآورد

3 ز بی‌آبی و شوخی در زمانه هزاران فتنه و غوغا برآورد

4 غم و تیمار عشقش عاشقان را هم از دین و هم از دنیا برآورد

1 ای شده از رخ تو تاب قمر وی شده از لب تو آب شکر

2 از رخ و زلف خویش در عالم فتنه‌ای در فکندی ای دلبر

3 چهره پنهان مکن که در خوبی چون تو صاحب جمال نیست دگر

4 عاشقان ترا بدین اومید تا ببینندت ای پری پیکر

1 عشق تو بر هرکه عافیت به‌سر آرد هر دو جهانش به زیر پای درآرد

2 عقل که در کوی روزگار نپاید بر سر کوی تو عمرها به‌سر آرد

3 صبر که ساکن‌ترین عالم عشق است زلف تو هر ساعتش به رقص درآرد

4 با توبه بیشئی صبر درنتوان بست زانکه به یک روزه غم شکم ز بر آرد

1 زیر بار غمی گرفتارم کاندرو دم زدن نمی‌آرم

2 عمر و عیشم به رنج می‌گذرد من از این عمر و عیش بیزارم

3 در تمنای یک دمی بی‌غم همه شب تا به روز بیدارم

4 تا غمت می‌کشد گریبانم دامنت چون ز دست بگذارم

1 ای مسلمانان ز جان سیر آمدم بی‌نگارم از جهان سیر آمدم

2 گر نبودی جان که دیدی هجر او از وجود خود از آن سیر آمدم

3 شادیی باید ز غم آخر مرا از غم آن دلستان سیر آمدم

4 از دلم هرگز نپرسد آن نگار از مراعات زمان سیر آمدم

1 به عمری در کفم یاری نیاید ور آید جز جگرخواری نیاید

2 بنامیزد ز بستان زمانه ز گل قسمم به جز خاری نیاید

3 کنون نقشم کسی می‌باز مالد که با او از دوشش چاری نیاید

4 به جانی بوسه‌ای می‌خواستم گفت به هر جانی یکی باری نیاید

1 ساقی اندر خواب شد خیز ای غلام باده را در جام جان ریز ای غلام

2 با حریف جنس درساز ای پسر در شراب لعل آویز ای غلام

3 چند گویی مست گشتم می بنه وقت مستی نیست مستیز ای غلام

4 چند پرهیزی از این پرهیز چند از چنین پرهیز پرهیز ای غلام