وصلت به آب دیده میسر از انوری ابیوردی غزل 144
1. وصلت به آب دیده میسر نمی‌شود
دستم به حیله‌های دگر درنمی‌شود
چون نیستی آنچنان که از انوری ابیوردی غزل 145
1. چون نیستی آنچنان که می‌باید
تن در دادم چنانکه می‌آید
دوستی یک دلم همی باید از انوری ابیوردی غزل 146
1. دوستی یک دلم همی باید
وگرم خون دل خورد شاید
دل در هوست ز جان برآید از انوری ابیوردی غزل 147
1. دل در هوست ز جان برآید
جان در غمت از جهان برآید
ز هجران تو جانم می‌برآید از انوری ابیوردی غزل 148
1. ز هجران تو جانم می‌برآید
بکن رحمی مکن کاخر نشاید
آنرا که غمت ز در درآید از انوری ابیوردی غزل 149
1. آنرا که غمت ز در درآید
مقصود دو عالمش برآید
صبر با عشق بس نمی‌آید از انوری ابیوردی غزل 150
1. صبر با عشق بس نمی‌آید
یار فریادرس نمی‌آید
درد سر دل به سر نمی‌آید از انوری ابیوردی غزل 151
1. درد سر دل به سر نمی‌آید
پای از گل عشق برنمی‌آید
یا وصل ترا عنایتی باید از انوری ابیوردی غزل 152
1. یا وصل ترا عنایتی باید
یا هجر ترا نهایتی باید
ز عمرم بی‌تو درد دل فزاید از انوری ابیوردی غزل 153
1. ز عمرم بی‌تو درد دل فزاید
گر این عمرم نباشد بی تو شاید
از نازکی که رنگ رخ یار از انوری ابیوردی غزل 154
1. از نازکی که رنگ رخ یار می‌نماید
گل با همه لطافت او خار می‌نماید
چو کاری ز یارم همی برنیاید از انوری ابیوردی غزل 155
1. چو کاری ز یارم همی برنیاید
چو نوری به کارم همی درنیاید