عالمی در ره تو حیرانند از انوری ابیوردی غزل 132
1. عالمی در ره تو حیرانند
پیش و پس هیچ ره نمی‌دانند
گرد ترا دل همی چنان خواهد از انوری ابیوردی غزل 133
1. گرد ترا دل همی چنان خواهد
که دل از بنده رایگان خواهد
یارم این بار، بار می‌ندهد از انوری ابیوردی غزل 134
1. یارم این بار، بار می‌ندهد
بخت کارم قرار می‌ندهد
هرکه دل بر چون تو دلداری از انوری ابیوردی غزل 135
1. هرکه دل بر چون تو دلداری نهد
سنگ بر دل بی‌تو بسیاری نهد
دوش آنکه همه جهان ما از انوری ابیوردی غزل 136
1. دوش آنکه همه جهان ما بود
آراسته میهمان ما بود
من آن نیم که مرا بی‌تو از انوری ابیوردی غزل 137
1. من آن نیم که مرا بی‌تو جان تواند بود
دل زمانه و برگ جهان تواند بود
آن روزگار کو که مرا یار از انوری ابیوردی غزل 138
1. آن روزگار کو که مرا یار یار بود
من بر کنار از غم و او در کنار بود
دوش تا صبح یار در بر بود از انوری ابیوردی غزل 139
1. دوش تا صبح یار در بر بود
غم هجران چو حلقه بر در بود
ای دلبر عیار ترا یار از انوری ابیوردی غزل 140
1. ای دلبر عیار ترا یار توان بود
غمهای ترا با تو خریدار توان بود
آنچه بر من در غم آن نامسلمان از انوری ابیوردی غزل 141
1. آنچه بر من در غم آن نامسلمان می‌رود
بالله ار با موئمن اندر کافرستان می‌رود
آب جمال جمله به جوی تو از انوری ابیوردی غزل 142
1. آب جمال جمله به جوی تو می‌رود
خورشید در جنیبت روی تو می‌رود
دست در روزگار می‌نشود از انوری ابیوردی غزل 143
1. دست در روزگار می‌نشود
پای عمر استوارمی‌نشود