ای شاه به دولت از امیر معزی نیشابوری رباعی 25
1. ای شاه به دولت از جهان بهر توراست
بر جان و تن مخالفان قهر توراست
ای شاه زمانه از امیر معزی نیشابوری رباعی 26
1. ای شاه زمانه بخت پیروز تو راست
اندیشه و رای عالم‌افروز تو راست
رخشنده چو مهرست از امیر معزی نیشابوری رباعی 27
1. رخشنده چو مهرست ضمیری که تو راست
عالی چو سپهرست سریری که تو راست
با لشکر عشق تو از امیر معزی نیشابوری رباعی 28
1. با لشکر عشق تو مباهات خوش است
با حلقهٔ زلف تو مناجات خوش است
علم تو زعلم خضر از امیر معزی نیشابوری رباعی 29
1. علم تو زعلم خضر و آصف بیش است
حلم تو زحلم مَعن وَاحنَف بیش است
آن ابر که خاطرش از امیر معزی نیشابوری رباعی 30
1. آن ابر که خاطرش به خاطر برق است
وان بحر که خلق در نوالش غرق است
هر چند که بر زمانه از امیر معزی نیشابوری رباعی 31
1. هر چند که بر زمانه فرمان من است
فرمان تو بر تن و دل و جان من است
مخلوق فراوان از امیر معزی نیشابوری رباعی 32
1. مخلوق فراوان است الله یکی است
وانجا که حقیقت است درگاه یکی است
دولت که همه از امیر معزی نیشابوری رباعی 33
1. دولت که همه جهان به‌سنجر دادست
داند به یقین که خوب و درخور دادست
نور ملک ای ملک از امیر معزی نیشابوری رباعی 34
1. نور ملک ای ملک به نام تو درست
دور فلک ای ملک به دام تو درست
آتش تیغی و تا از امیر معزی نیشابوری رباعی 35
1. آتش تیغی و تا به محشر تف توست
باران صفتی و هفت‌کشور صف توست
ای شاه دل روشن از امیر معزی نیشابوری رباعی 36
1. ای شاه دل روشن تو جوشن توست
عالم شده روشن از دل روشن توست