ای جام تو آب و از امیر معزی نیشابوری رباعی 13
1. ای جام تو آب و آتش ناب شراب
ای خون عدو ز آتش شمشیر تو آب
تا شاه نشاط دجله از امیر معزی نیشابوری رباعی 14
1. تا شاه نشاط دجله کردست امشب
اندر دل بندگان فزودست طرب
کوه از صف ترکان از امیر معزی نیشابوری رباعی 15
1. کوه از صف ترکان ملک گردد پست
ز ایشان به هنر یکی و از خصمان شصت
ای شاه زمین بر از امیر معزی نیشابوری رباعی 16
1. ای شاه زمین بر آسمان داری تخت
سست است عدو تا تو کمان داری سخت
ای داده به تو از امیر معزی نیشابوری رباعی 17
1. ای داده به تو خدای جاه پدرت
خرم به تو میران و سپاه پدرت
بر خاک سر کوی از امیر معزی نیشابوری رباعی 18
1. بر خاک سر کوی تو ای عشق پرست
تنها نه منم فتاده شوریده و مست
تا شاه گشاده از امیر معزی نیشابوری رباعی 19
1. تا شاه گشاده دست بر تخت نشست
دست همه بیدادگران سخت ببست
این ابر که دُرّ از امیر معزی نیشابوری رباعی 20
1. این ابر که دُرّ شاهوار آوردست
بر شادی جشن شهریار آورده ست
گر خصم نخواست از امیر معزی نیشابوری رباعی 21
1. گر خصم نخواست از حسد کار توراست
ایزد ملکا هر آنچه او خواست نخواست
گر نور مه و روشنی از امیر معزی نیشابوری رباعی 22
1. گر نور مه و روشنی شمع توراست
پس سوزش وکاهش من از بهر چراست
شاها همه آشوب از امیر معزی نیشابوری رباعی 23
1. شاها همه آشوب ز بدخواه تو خاست
دادار جز آن خواست که بدخواه تو خواست
شاها اثر صبوح از امیر معزی نیشابوری رباعی 24
1. شاها اثر صبوح کاری عجب است
نازد به صبوح هرکه شادی طلب است