رباعیات در دیوان اشعار اهلی شیرازی

1 بر علم و هنر گرچه کسش دق نرسد بی پیر هنر برونق نرسد

2 گر خضر نه راهبر بود موسی را در حکمت کارخانه حق نرسد

1 گر سوخته نیستی در درد مکوب وین سکه قلب بر رخ زرد مکوب

2 نرم از دم گرم میشود آهن سرد گر بی دم گرمی آهن سرد مکوب

1 افراط طعام هر که غمناک کند درمان خود از ساعت امساک کند

2 تن پاک شود بساعت ده روز ده ساعت روز روزه دل پاک کند

1 ساقی قدحی که شد در گلشن باز کوه از گل لعل کرده پر دامن باز

2 در آتش نیم کشته لاله نگر کز باد چگونه میشود روشن باز

1 عاشق ز غم تو کی دهان باز کند هر شکوه که هست اشک غماز کند

2 از آتش دل من نکنم ناله وی آتش چو بلند شد خود آواز کند

1 ایخواجه ز کف رسوم حکمت مگذار تا باده بود ز دست فرصت مگذار

2 با علت پیریت طبیعت چکند می در کش و علت طبیعت مگذار

1 گر سینه ما چاک ز نظاره بود ما را چه غم از طعنه بیکاره بود

2 تن خانه عاریت بود در بر جان جان را چه زیان ز جامه گر پاره بود

1 هر کو غم آنسرو سرافراز خرید از سروقدان دگر کجا ناز خرید

2 حسنش غم گلرخان بشست از دل من عشقش ز هزار غم مرا باز خرید

1 از جام کرم قسمت هر کس دوریست وین درخور مشرب ار نباشد جوریست

2 موسی صفت از معرف حق همه را طوریست ولیک طور هر کس طوریست

1 هر دل که اسیر محنت اوست خوشست هر سه که غبار آن سر کوست خوشست

2 از دوست بناوک غم آزرده مشو خوشباش که هر چه آید از دوست خوشست