قطعات در دیوان اشعار اهلی شیرازی

1 تا ابد امید آزادیش نیست هر که او در دام شهوت مبتلاست

2 بگذر از شهوت که پیران گفته اند هر که در شهوت فرو شد برنخاست

1 گفت کسی خوش بود عمر دو کاندر یکی تجربه جمع آوری در دگر آری بکار

2 گر بدو صد عمر نوح تجربه حاصل شود بیشتر از آن بود تجربه روزگار

1 شاه رسل که خاتم مهر رسالت است جاییکه او بود ره نوح و خلیل نیست

2 در وصف شاه هر چه بگوییم و گفته اند بیش است از آن و حاجب شرع و دلیل نیست

3 کی جبرییل محرم معراج او شود کانجا مجال دم زدن جبرییل نیست

1 آگه ز درد خسته عشق بتان کسیست کو خود ز درد عشق بود خسته و ضعیف

2 بیمار عشق را ز فغان جان بلب رسید بی درد را خیال که نی میزند حریف

1 مرغان عرش بر سر طوبی نشسته اند چون مرغ دل اسیر هوی و هوس نی اند

2 ما همچو مرغ خانه ببند کسان اسیر آزاده آن کسان که گرفتار کس نی اند

1 خار خاری که بجان ریشه زد از عشق گلی کی بقطع نظری از هوش وی برهی

2 صدره از وی ببری سر زند از دل دگرت تارگ و ریشه اش از جان نکنی کی برهی

1 یار از آیینه نقش خود را دید زان در آیینه بیش می نگرد

2 من در او بینم او در آیینه هر کسی نقش خویش می نگرد

1 دو حرفی بخدمت فرستادمت سلام و پیامی بصد دردسر

2 سلام آنکه باشی سلامت مدام پیام آنکه ما را ز خاطر مبر

1 با وجود پادشاهان سخن کز لطف نظم بر حدیث هر یکی واجب بود صد آفرین

2 عقل و فهم شاعران در عجز و حیرت آورند سعدی معجز نما و حافظ سحرآفرین

1 بحث آب حیات است چو با خضر مقالست کز مشرب ساقی نشود آب سخن کم

2 در عربده خر صفتان خامشی اولی با عرعر خر عیسی مریم نزد دم