از جهان این بس که نانی از اهلی شیرازی غزل 1370
1. از جهان این بس که نانی خشک و آبی خوش کنی
وانگهی در گوشه یی افتی و خوابی خوش کنی
...
دشنام تلخ کز لب چون شکرم از اهلی شیرازی غزل 1371
1. دشنام تلخ کز لب چون شکرم دهی
گویی که شربتی ز می کوثرم دهی
...
تو گر بخاک شهیدان گذار از اهلی شیرازی غزل 1372
1. تو گر بخاک شهیدان گذار باز آری
هزار گمشده را زان دیار باز آری
...
ایکه در آیینه بینی روی از اهلی شیرازی غزل 1373
1. ایکه در آیینه بینی روی و ناز افزون کنی
آه اگر خود را بچشم من ببینی چون کنی
...
سوختم چند چو برق آیی و از اهلی شیرازی غزل 1374
1. سوختم چند چو برق آیی و چون باد روی
من بصد فتنه گرفتار و تو آزادی روی
...
سوخت دل از ناله ام چند از اهلی شیرازی غزل 1375
1. سوخت دل از ناله ام چند خروشد کسی
مرگ بجان میخرم کاش فروشد کسی
...
پیش سگت چو اشک من لافد از اهلی شیرازی غزل 1376
1. پیش سگت چو اشک من لافد ز مردم زادگی
کاینجا بود شرط ادب مسکینی و افتادگی
...
سوختم شمع صفت تا شدم آتش از اهلی شیرازی غزل 1377
1. سوختم شمع صفت تا شدم آتش نفسی
بی دل گرم نخیزد دم گرمی ز کسی
...
گشاد خنده زنان چشم برمن از اهلی شیرازی غزل 1378
1. گشاد خنده زنان چشم برمن آفت جانی
چه خنده یی چه نگاهی چه نرگسی چه دهانی
...