ز هستی تا نشان داری نشان از اهلی شیرازی غزل 1343
1. ز هستی تا نشان داری نشان تیر غم باشی
میان کشتگان خود را فکن تا کی علم باشی
...
گر چو شمعم بکشی زنده بیک از اهلی شیرازی غزل 1344
1. گر چو شمعم بکشی زنده بیک خنده کنی
خنده یی کن که رگ مرده من زنده کنی
...
گیرم دل من از غم دیوانه از اهلی شیرازی غزل 1345
1. گیرم دل من از غم دیوانه زیست باری
در عالم از غم دل وارسته کیست باری
...
بردی دلم اگرچه ندارم از اهلی شیرازی غزل 1346
1. بردی دلم اگرچه ندارم شکایتی
دل باز ده که با تو بگویم حکایتی
...
خوشیم با ستم و محنتی که از اهلی شیرازی غزل 1347
1. خوشیم با ستم و محنتی که میخواهی
سگ توییم بهر صورتی که میخواهی
...
تو مرا اگر نبخشی من و کنج از اهلی شیرازی غزل 1348
1. تو مرا اگر نبخشی من و کنج نامرادی
نفسی غم تو بهتر که هزار ساله شادی
...
ایکه بقتل عاشقان مست از اهلی شیرازی غزل 1349
1. ایکه بقتل عاشقان مست و خراب میروی
وه که چو عمر بیوفا خوش بشتاب میروی
...
صوفی اگر حریف ما بهر شراب از اهلی شیرازی غزل 1350
1. صوفی اگر حریف ما بهر شراب میشوی
تا نچشیده یی برو ورنه خراب میشوی
...
گر به غم شادی ز عشقش شادمانی‌ها از اهلی شیرازی غزل 1351
1. گر به غم شادی ز عشقش شادمانی‌ها کنی
ور به ناکامی بسازی کامرانی‌ها کنی
...