در خدمت دوست چادری آوردم از ادیب فراهانی دیوان اشعار 25
1. در خدمت دوست چادری آوردم
وز شدت شرم آب رخ خود بردم
چادر چه عطا کرد به من دلبر من از ادیب فراهانی دیوان اشعار 26
1. چادر چه عطا کرد به من دلبر من
افکند ز مهر سایه اندر سر من
روبنده ز من بگیر گر می شنوی از ادیب فراهانی دیوان اشعار 27
1. روبنده ز من بگیر گر می شنوی
از خلق بپوش چهره هر جا که روی
تا در بر آن طره روبنده شدم از ادیب فراهانی دیوان اشعار 28
1. تا در بر آن طره روبنده شدم
خاک قدمت با مژه روبنده شدم
ای آنکه درون دیده جایت دادم از ادیب فراهانی دیوان اشعار 29
1. ای آنکه درون دیده جایت دادم
دل را به نثار خاک پایت دادم
خواهم بشکر تنگ تو را بشکستن از ادیب فراهانی دیوان اشعار 30
1. خواهم بشکر تنگ تو را بشکستن
خواهم کمرت را بمیان پیوستن
بردیم بر دوست نثار از یک گل از ادیب فراهانی دیوان اشعار 31
1. بردیم بر دوست نثار از یک گل
هستیم اگر چه شرمسار از یک گل
فرمود مرا نگار یاد از یک گل از ادیب فراهانی دیوان اشعار 32
1. فرمود مرا نگار یاد از یک گل
بنمود دلم امیدوار از یک گل
بر دل ز غم رقیب رشکی دارم از ادیب فراهانی دیوان اشعار 33
1. بر دل ز غم رقیب رشکی دارم
وز دیده روان سیل سرشکی دارم
ای دوست ز نوک خامه مشک آوردی از ادیب فراهانی دیوان اشعار 34
1. ای دوست ز نوک خامه مشک آوردی
وز ابر مژه سیل سرشک آوردی
آرم همه شب ز جزع خونین الماس از ادیب فراهانی دیوان اشعار 35
1. آرم همه شب ز جزع خونین الماس
دارم بتو امید وز هجر تو هراس
ای یار عزیز و عاشق قدرشناس از ادیب فراهانی دیوان اشعار 36
1. ای یار عزیز و عاشق قدرشناس
سوی تو روانه کردم این دسته یاس