ای از ادیب الممالک فراهانی دیوان اشعار 84
1. ای کودک شیرین سخندان ملیح
دارم سخن کنایه مانند صریح
1. ای کودک شیرین سخندان ملیح
دارم سخن کنایه مانند صریح
1. ای آنکه برای من فرستی تسبیح
وانگاه کنی سوألکی خام و قبیح
1. چون تحفه ناقابل ما یسر بود
مفهوم الانسان لفی خسر بود
1. ای شاد ز تحفه تو دلهای غمین
یسر تو درخشنده تر از در ثمین
1. آن شانه که از فراق مویت موید
خواهد که دو زلف مشک بویت بوید
1. موئی که فلک حریف نازش نشده است
این شانه هنوز دلنوازش نشده است