ای کودک شیرین سخندان ملیح از ادیب فراهانی دیوان اشعار 84
1. ای کودک شیرین سخندان ملیح
دارم سخن کنایه مانند صریح
ای آنکه برای من فرستی تسبیح از ادیب فراهانی دیوان اشعار 85
1. ای آنکه برای من فرستی تسبیح
وانگاه کنی سوألکی خام و قبیح
چون تحفه ناقابل ما یسر بود از ادیب فراهانی دیوان اشعار 86
1. چون تحفه ناقابل ما یسر بود
مفهوم الانسان لفی خسر بود
ای شاد ز تحفه تو دلهای غمین از ادیب فراهانی دیوان اشعار 87
1. ای شاد ز تحفه تو دلهای غمین
یسر تو درخشنده تر از در ثمین
آن شانه که از فراق مویت موید از ادیب فراهانی دیوان اشعار 88
1. آن شانه که از فراق مویت موید
خواهد که دو زلف مشک بویت بوید
موئی که فلک حریف نازش نشده است از ادیب فراهانی دیوان اشعار 89
1. موئی که فلک حریف نازش نشده است
این شانه هنوز دلنوازش نشده است