نزدیکان را بیش از ابوسعید ابوالخیر رباعی 683
1. نزدیکان را بیش بود حیرانی
کایشان دانند سیاست سلطانی
...
نزدیکان را بیش از ابوسعید ابوالخیر رباعی 684
1. نزدیکان را بیش بود حیرانی
کایشان دانند سیاست سلطانی
...
ای آنکه دوای دردمندان از ابوسعید ابوالخیر رباعی 685
1. ای آنکه دوای دردمندان دانی
راز دل زار مستمندان دانی
...
آنی تو که حال دل از ابوسعید ابوالخیر رباعی 686
1. آنی تو که حال دل نالان دانی
احوال دل شکسته بالان دانی
...
گفتی که به وقت از ابوسعید ابوالخیر رباعی 687
1. گفتی که به وقت مجلس افروختنی
آیا که چه نکتهاست بردوختنی
...
ما را به سر چاه از ابوسعید ابوالخیر رباعی 688
1. ما را به سر چاه بری دست زنی
لاحول کنی و شست بر شست زنی
...
تا چند سخن تراشی از ابوسعید ابوالخیر رباعی 689
1. تا چند سخن تراشی و رنده زنی
تا کی به هدف تیر پراکنده زنی
...
ای واحد بی مثال از ابوسعید ابوالخیر رباعی 690
1. ای واحد بی مثال معبود غنی
وی رازق پادشاه و درویش و غنی
...
خواهی چو خلیل از ابوسعید ابوالخیر رباعی 691
1. خواهی چو خلیل کعبه بنیاد کنی
و آنرا به نماز و طاعت آباد کنی
...
گر زانکه هزار از ابوسعید ابوالخیر رباعی 692
1. گر زانکه هزار کعبه آزاد کنی
به زان نبود که خاطری شاد کنی
...
ای آنکه سپهر را از ابوسعید ابوالخیر رباعی 693
1. ای آنکه سپهر را پر از ابر کنی
وز لطف نظر به سوی هر گبر کنی
...
ای خوانده ترا از ابوسعید ابوالخیر رباعی 694
1. ای خوانده ترا خدا ولی ادر کنی
بر تو ز نبی نص جلی ادر کنی
...