یا شاه تویی آنکه خدا را شیری از ابوسعید رباعی 659
1. یا شاه تویی آنکه خدا را شیری
خندق جه و مرحب کش و خیبر گیری
یا گردن روزگار را زنجیری از ابوسعید رباعی 660
1. یا گردن روزگار را زنجیری
یا سرکشی زمانه را تدبیری
از کبر مدار هیچ در دل هوسی از ابوسعید رباعی 661
1. از کبر مدار هیچ در دل هوسی
کز کبر به جایی نرسیدست کسی
ای در سر هر کس از خیالت هوسی از ابوسعید رباعی 662
1. ای در سر هر کس از خیالت هوسی
بی یاد تو برنیاید از من نفسی
گر شهره شوی به شهر شر الناسی از ابوسعید رباعی 663
1. گر شهره شوی به شهر شر الناسی
ورخانه نشینی همگی وسواسی
تا نگذری از جمع به فردی نرسی از ابوسعید رباعی 664
1. تا نگذری از جمع به فردی نرسی
تا نگذری از خویش به مردی نرسی
گه شانه کش طرهٔ لیلا باشی از ابوسعید رباعی 665
1. گه شانه کش طرهٔ لیلا باشی
گه در سر مجنون همه سودا باشی
مآزار دلی را که تو جانش باشی از ابوسعید رباعی 666
1. مآزار دلی را که تو جانش باشی
معشوقهٔ پیدا و نهانش باشی
جان چیست غم و درد و بلا را هدفی از ابوسعید رباعی 667
1. جان چیست غم و درد و بلا را هدفی
دل چیست درون سینه سوزی و تفی
بگشود نگار من نقاب از طرفی از ابوسعید رباعی 668
1. بگشود نگار من نقاب از طرفی
برداشت سفیده دم حجاب از طرفی
وصافی خود به رغم حاسد تا کی از ابوسعید رباعی 669
1. وصافی خود به رغم حاسد تا کی
ترویج چنین متاع کاسد تا کی
ای دل زشراب جهل مستی تا کی از ابوسعید رباعی 670
1. ای دل زشراب جهل مستی تا کی
وی نیست شونده لاف هستی تا کی