آن یار که عهد دوستداری بشکست از ابوسعید رباعی 49
1. آن یار که عهد دوستداری بشکست
میرفت و منش گرفته دامن در دست
از بار گنه شد تن مسکینم پست از ابوسعید رباعی 50
1. از بار گنه شد تن مسکینم پست
یا رب چه شود اگر مرا گیری دست
از کعبه رهیست تا به مقصد پیوست از ابوسعید رباعی 51
1. از کعبه رهیست تا به مقصد پیوست
وز جانب میخانه رهی دیگر هست
تیری ز کمانخانه ابروی تو جست از ابوسعید رباعی 52
1. تیری ز کمانخانه ابروی تو جست
دل پرتو وصل را خیالی بر بست
چون نیست ز هر چه هست جز باد بدست از ابوسعید رباعی 53
1. چون نیست ز هر چه هست جز باد بدست
چون هست ز هر چه نیست نقصان و شکست
دی طفلک خاک بیز غربال بدست از ابوسعید رباعی 54
1. دی طفلک خاک بیز غربال بدست
میزد بدو دست و روی خود را می‌خست
کردم توبه، شکستیش روز نخست از ابوسعید رباعی 55
1. کردم توبه، شکستیش روز نخست
چون بشکستم بتوبه‌ام خواندی چست
آزادی و عشق چون همی نامد راست از ابوسعید رباعی 56
1. آزادی و عشق چون همی نامد راست
بنده شدم و نهادم از یکسو خواست
خیام تنت بخیمه میماند راست از ابوسعید رباعی 57
1. خیام تنت بخیمه میماند راست
سلطان روحست و منزلش دار بقاست
هر چند بطاعت تو عصیان و خطاست از ابوسعید رباعی 58
1. هر چند بطاعت تو عصیان و خطاست
زین غم نکشی که گشتن چرخ بلاست
من بندهٔ عاصیم رضای تو کجاست از ابوسعید رباعی 59
1. من بندهٔ عاصیم رضای تو کجاست
تاریک دلم نور و صفای تو کجاست
گر طالب راه حق شوی ره پیداست از ابوسعید رباعی 60
1. گر طالب راه حق شوی ره پیداست
او راست بود با تو، تو گر باشی راست