1 غم عاشق سینهٔ بلا پرور ماست خون در دل آرزو ز چشم ترماست
2 هان غیر، اگر حریف مایی پیش آی کالماس بجای باده در ساغر ماست
1 ما کشتهٔ عشقیم و جهان مسلخ ماست ما بیخور و خوابیم و جهان مطبخ ماست
2 ما را نبود هوای فردوس از آنک صدمرتبه بالاتر از آن دوزخ ماست
1 یا رب غم آنچه غیر تو در دل ماست بردار که بیحاصلی از حاصل ماست
2 الحمد که چون تو رهنمایی داریم کز گمشدگانیم که غم منزل ماست
1 یاد تو شب و روز قرین دل ماست سودای دلت گوشه نشین دل ماست
2 از حلقهٔ بندگیت بیرون نرود تا نقش حیات در نگین دل ماست
1 گردون کمری ز عمر فرسودهٔ ماست دریا اثری ز اشک آلودهٔ ماست
2 دوزخ شرری ز رنج بیهودهٔ ماست فردوس دمی ز وقت آسودهٔ ماست
1 دوزخ شرری ز آتش سینهٔ ماست جنت اثری زین دل گنجینهٔ ماست
2 فارغ ز بهشت و دوزخ ای دل خوش باش با دردِ غمش؛ که یار دیرینهٔ ماست
1 عصیان خلایق ارچه صحرا صحراست در پیش عنایت تو یک برگ گیاست
2 هرچند گناه ماست کشتی کشتی غم نیست که رحمت تو دریا دریاست
1 آن آتش سوزنده که عشقش لقبست در پیکر کفر و دین چو سوزنده تبست
2 ایمان دگر و کیش محبت دگرست پیغمبر عشق نه عجم نه عربست
1 از ما همه عجز و نیستی مطلوبست هستی و توابعش زما منکوبست
2 این اوست پدید گشته در صورت ما این قدرت و فعل از آن بمامنسو بست
1 گویند دل آیینهٔ آیین عجبست دوری رخ شاهدان خودبین عجبست
2 در آینه روی شاهدان نیست عجب خود شاهد و خود آینهاش این عجبست