آنشب که مر از وصلت از ابوسعید ابوالخیر رباعی 97
1. آنشب که مر از وصلت ای مه رنگست
بالای شبم کوته و پهنا تنگست
...
دور از تو فضای دهر از ابوسعید ابوالخیر رباعی 98
1. دور از تو فضای دهر بر من تنگست
دارم دلکی که زیر صد من سنگست
...
کردیم هر آن حیله از ابوسعید ابوالخیر رباعی 99
1. کردیم هر آن حیله که عقل آن دانست
تا بو که توان راه به جانان دانست
...
نردیست جهان که از ابوسعید ابوالخیر رباعی 100
1. نردیست جهان که بردنش باختنست
نرادی او بنقش کم ساختنست
...
آواز در آمد بنگر از ابوسعید ابوالخیر رباعی 101
1. آواز در آمد بنگر یار منست
من خود دانم کرا غم کار منست
...
تا مهر ابوتراب از ابوسعید ابوالخیر رباعی 102
1. تا مهر ابوتراب دمساز منست
حیدر بجهان همدم و همراز منست
...
عشق تو بلای دل از ابوسعید ابوالخیر رباعی 103
1. عشق تو بلای دل درویش منست
بیگانه نمی‌شود مگر خویش منست
...
از گل طبقی نهاده از ابوسعید ابوالخیر رباعی 104
1. از گل طبقی نهاده کین روی منست
وز شب گرهی فگنده کین موی منست
...
آنرا که فنا شیوه از ابوسعید ابوالخیر رباعی 105
1. آنرا که فنا شیوه و فقر آیینست
نه کشف یقین نه معرفت نه دینست
...
دنیا به مثل چو از ابوسعید ابوالخیر رباعی 106
1. دنیا به مثل چو کوزهٔ زرین است
گه آب در او تلخ و گهی شیرین است
...
دردیکه ز من جان از ابوسعید ابوالخیر رباعی 107
1. دردیکه ز من جان بستاند اینست
عشقی که کسش چاره نداند اینست
...
ایزد که جهان به از ابوسعید ابوالخیر رباعی 108
1. ایزد که جهان به قبضهٔ قدرت اوست
دادست ترا دو چیز کان هر دو نکوست
...