1 از کعبه رهیست تا به مقصد پیوست وز جانب میخانه رهی دیگر هست
2 اما ره میخانه ز آبادانی راهیست که کاسه میرود دست بدست
1 کارم همه ناله و خروشست امشب نیصبر پدیدست و نه هو شست امشب
2 دوشم خوش بود ساعتی پنداری کفارهٔ خوشدلی دوشست امشب
1 بر تافت عنان صبوری از جان خراب شد همچو ر کاب حلقه چشم از تب و تاب
2 دیگر چو عنان نپیچم از حکم تو سر گر دولت پابوس تو یابم چو رکاب
1 یا رب ز کرم دری برویم بگشا راهی که درو نجات باشد بنما
2 مستغنیم از هر دو جهان کن به کرم جز یاد تو هر چه هست بر از دل ما
1 گر سبحهٔ صد دانه شماری خوبست ور جام می از کف نگذاری خوبست
2 گفتی چه کنم چه تحفه آرم بر دوست بیدرد میا هر آنچه آری خوبست
1 ای دلبر ما مباش بی دل بر ما یک دلبر ما به که دو صد دل بر ما
2 نه دل بر ما نه دلبر اندر بر ما یا دل بر ما فرست یا دلبر ما
1 زآن می خوردم که روح پیمانهٔ اوست زآن مست شدم که عقل دیوانهٔ اوست
2 دودی به من آمد آتشی با من زد زآن شمع که آفتاب پروانهٔ اوست
1 دوزخ شرری ز آتش سینهٔ ماست جنت اثری زین دل گنجینهٔ ماست
2 فارغ ز بهشت و دوزخ ای دل خوش باش با دردِ غمش؛ که یار دیرینهٔ ماست
1 یاد تو شب و روز قرین دل ماست سودای دلت گوشه نشین دل ماست
2 از حلقهٔ بندگیت بیرون نرود تا نقش حیات در نگین دل ماست
1 هر چند که آدمی ملک سیرت و خوست بد گر نبود به دشمن خود نیکوست
2 دیوانه دل کسیست کین عادت اوست کو دشمن جان خویش میدارد دوست