رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران ابوسعید ابوالخیر

1 شیرین دهنی که از لبش جان میریخت کفرش ز سر زلف پریشان میریخت

2 گر شیخ به کفر زلف او ره می‌برد خاک ره او بر سر ایمان می‌ریخت

1 دردیکه ز من جان بستاند اینست عشقی که کسش چاره نداند اینست

2 چشمی که همیشه خون فشاند اینست آنشب که به روزم نرساند اینست

1 چون نیست ز هر چه هست جز باد بدست چون هست ز هر چه نیست نقصان و شکست

2 انگار که هر چه هست در عالم نیست پندار که هر چه نیست در عالم هست

1 دی طفلک خاک بیز غربال بدست میزد بدو دست و روی خود را می‌خست

2 میگفت به های‌های کافسوس و دریغ دانگی بنیافتیم و غربال شکست

1 گنجم چو گهر در دل گنجینه شکست رازم همه در سینهٔ بی کینه شکست

2 هر شعلهٔ آرزو که از جان برخاست چون پارهٔ آبگینه در سینه شکست

1 دی شانه زد آن ماه خم گیسو را بر چهره نهاد زلف عنبر بو را

2 پوشید بدین حیله رخ نیکو را تا هر که نه محرم نشناسد او را

1 عشق تو بلای دل درویش منست بیگانه نمی‌شود مگر خویش منست

2 خواهم سفری کنم ز غم بگریزم منزل منزل غم تو در پیش منست

1 شب آمد و باز رفتم اندر غم دوست هم بر سر گریه‌ای که چشمم را خوست

2 از خون دلم هر مژه‌ای پنداری سیخیست که پارهٔ جگر بر سر اوست

1 یا رب به محمد و علی و زهرا یا رب به حسین و حسن و آل‌عبا

2 کز لطف برآر حاجتم در دو سرا بی‌منت خلق یا علی الاعلا

1 ز اول ره عشق تو مرا سهل نمود پنداشت رسد به منزل وصل تو زود

2 گامی دو سه رفت و راه را دریا دید چون پای درون نهاد موجش بربود