بر گوش دلم ز غیب از ابوسعید ابوالخیر رباعی 516
1. بر گوش دلم ز غیب آواز رسان
مرغ دل خسته را به پرواز رسان
قومی که حقست قبلهٔ از ابوسعید ابوالخیر رباعی 517
1. قومی که حقست قبلهٔ همتشان
تا سر داری مکش سر از خدمتشان
فریاد ز شب روی از ابوسعید ابوالخیر رباعی 518
1. فریاد ز شب روی و شب رنگیشان
وز چشم سیاه و صورت زنگیشان
رخسار تو بی نقاب از ابوسعید ابوالخیر رباعی 519
1. رخسار تو بی نقاب دیدن نتوان
دیدار تو بی حجاب دیدن نتوان
بحریست وجود جاودان از ابوسعید ابوالخیر رباعی 520
1. بحریست وجود جاودان موج زنان
زان بحر ندیده غیر موج اهل جهان
با گلرخ خویش گفتم: از ابوسعید ابوالخیر رباعی 521
1. با گلرخ خویش گفتم: ای غنچه دهان
هر لحظه مپوش چهره چون عشوه دهان
حاصل زدر تو دایما از ابوسعید ابوالخیر رباعی 522
1. حاصل زدر تو دایما کام جهان
لطف تو بود باعث آرام جهان
بنگر به جهان سر از ابوسعید ابوالخیر رباعی 523
1. بنگر به جهان سر الهی پنهان
چون آب حیات در سیاهی پنهان
چون حق به تفاصیل از ابوسعید ابوالخیر رباعی 524
1. چون حق به تفاصیل شئون گشت بیان
مشهود شد این عالم پر سود و زیان
سودت نکند به خانه از ابوسعید ابوالخیر رباعی 525
1. سودت نکند به خانه در بنشستن
دامنت به دامنم بباید بستن
پل بر زبر محیط از ابوسعید ابوالخیر رباعی 526
1. پل بر زبر محیط قلزم بستن
راه گردش به چرخ و انجم بستن
از ساحت دل غبار از ابوسعید ابوالخیر رباعی 527
1. از ساحت دل غبار کثرت رفتن
به زانکه به هرزه در وحدت سفتن