ای نه دلهٔ ده دله هر ده یله کن از ابوسعید رباعی 540
1. ای نه دلهٔ ده دله هر ده یله کن
صراف وجود باش و خود را چله کن
در درگه ما دوستی یک دله کن از ابوسعید رباعی 541
1. در درگه ما دوستی یک دله کن
هر چیز که غیرماست آنرا یله کن
ای شمع چو ابر گریه و زاری کن از ابوسعید رباعی 542
1. ای شمع چو ابر گریه و زاری کن
وی آه جگر سوز سپه‌داری کن
ای ناله گرت دمیست اظهاری کن از ابوسعید رباعی 543
1. ای ناله گرت دمیست اظهاری کن
و آن غافل مست را خبرداری کن
گفتم که: رخم به رنگ چون کاه مکن از ابوسعید رباعی 544
1. گفتم که: رخم به رنگ چون کاه مکن
کس را ز من و کار من آگاه مکن
درویشی کن قصد در شاه مکن از ابوسعید رباعی 545
1. درویشی کن قصد در شاه مکن
وز دامن فقر دست کوتاه مکن
افعال بدم ز خلق پنهان می‌کن از ابوسعید رباعی 546
1. افعال بدم ز خلق پنهان می‌کن
دشوار جهان بر دلم آسان می‌کن
عاشق من و دیوانه من و شیدا من از ابوسعید رباعی 547
1. عاشق من و دیوانه من و شیدا من
شهره من و افسانه من و رسوا من
ای چشم من از دیدن رویت روشن از ابوسعید رباعی 548
1. ای چشم من از دیدن رویت روشن
از دیدن رویت شده خرم دل من
ای عشق تو مایهٔ جنون دل من از ابوسعید رباعی 549
1. ای عشق تو مایهٔ جنون دل من
حسن رخ تو ریخته خون دل من
شد دیده به عشق رهنمون دل من از ابوسعید رباعی 550
1. شد دیده به عشق رهنمون دل من
تا کرد پر از غصه درون دل من
ای زلف مسلسلت بلای دل من از ابوسعید رباعی 551
1. ای زلف مسلسلت بلای دل من
وی لعل لبت گره گشای دل من