گر سقف سپهر گردد آیینهٔ چین از ابوسعید رباعی 564
1. گر سقف سپهر گردد آیینهٔ چین
ور تختهٔ فولاد شود روی زمین
گر صفحهٔ فولاد شود روی زمین از ابوسعید رباعی 565
1. گر صفحهٔ فولاد شود روی زمین
در صحن سپهر گردد آیینهٔ چین
ای در همه شان ذات تو پاک از شین از ابوسعید رباعی 566
1. ای در همه شان ذات تو پاک از شین
نه در حق تو کیف توان گفت نه این
یا رب به رسالت رسول الثقلین از ابوسعید رباعی 567
1. یا رب به رسالت رسول الثقلین
یا رب به غزا کنندهٔ بدر و حنین
بر ذره نشینم بچمد تختم بین از ابوسعید رباعی 568
1. بر ذره نشینم بچمد تختم بین
موری بدو منزل ببرد رختم بین
هان یاران هوی و ها جوانمردان هو از ابوسعید رباعی 569
1. هان یاران هوی و ها جوانمردان هو
مردی کنی و نگاه داری سر کو
دورم اگر از سعادت خدمت تو از ابوسعید رباعی 570
1. دورم اگر از سعادت خدمت تو
پیوسته دلست آینهٔ طلعت تو
ای آینه را داده جلا صورت تو از ابوسعید رباعی 571
1. ای آینه را داده جلا صورت تو
یک آینه کس ندید بی صورت تو
جان و دل من فدای خاک در تو از ابوسعید رباعی 572
1. جان و دل من فدای خاک در تو
گر فرمایی بدیده آیم بر تو
ای گشته جهان تشنه پرآب از تو از ابوسعید رباعی 573
1. ای گشته جهان تشنه پرآب از تو
ای رنگ گل و لالهٔ خوش‌آب از تو
ای شعلهٔ طور طور پر نور از تو از ابوسعید رباعی 574
1. ای شعلهٔ طور طور پر نور از تو
وی مست به نیم جرعه منصور از تو
ای سبزی سبزهٔ بهاران از تو از ابوسعید رباعی 575
1. ای سبزی سبزهٔ بهاران از تو
وی سرخی روی گلعذاران از تو