یک جو غم ایام نداریم خوشیم از ابوسعید رباعی 492
1. یک جو غم ایام نداریم خوشیم
گر چاشت بود شام نداریم خوشیم
ببرید ز من نگار هم خانگیم از ابوسعید رباعی 493
1. ببرید ز من نگار هم خانگیم
بدرید به تن لباس فرزانگیم
من لایق عشق تو نیم از ابوسعید رباعی 494
1. من لایق عشق تو نیم
زنهار که هم نبرد عشق تو نیم
ما قبلهٔ طاعت آن دو رو می‌دانیم از ابوسعید رباعی 495
1. ما قبلهٔ طاعت آن دو رو می‌دانیم
ایمان سر زلف مشکبو می‌دانیم
در حضرت پادشاه دوران ماییم از ابوسعید رباعی 496
1. در حضرت پادشاه دوران ماییم
در دایرهٔ وجود سلطان ماییم
افتاده منم به گوشهٔ بیت حزن از ابوسعید رباعی 497
1. افتاده منم به گوشهٔ بیت حزن
غمهای جهان مونس غمخانهٔ من
ای دوست ترا به جملگی گشتم من از ابوسعید رباعی 498
1. ای دوست ترا به جملگی گشتم من
حقا که درین سخن نه زرقست و نه فن
بگریختم از عشق تو ای سیمین تن از ابوسعید رباعی 499
1. بگریختم از عشق تو ای سیمین تن
باشد که زغم باز رهم مسکین من
فریاد ز دست فلک بی سر و بن از ابوسعید رباعی 500
1. فریاد ز دست فلک بی سر و بن
کاندر بر من نه نو بهشت و نه کهن
ای خالق ذوالجلال وحی رحمان از ابوسعید رباعی 501
1. ای خالق ذوالجلال وحی رحمان
سازندهٔ کارهای بی سامانان
جانست و زبانست زبان دشمن جان از ابوسعید رباعی 502
1. جانست و زبانست زبان دشمن جان
گر جانت بکارست نگه‌دار زبان
چندین چه زنی نظاره گرد میدان از ابوسعید رباعی 503
1. چندین چه زنی نظاره گرد میدان
اینجا دم اژدهاست و زخم پیلان