قومی که حقست قبلهٔ از ابوسعید ابوالخیر رباعی 517

1 گریم زغم تو زار و گویی زرقست چون زرق بود که دیده در خون غرقست

2 تو پنداری که هر دلی چون دل تست نی‌نی صنما میان دلها فرقست

1 گر بر در دیر می‌نشانی ما را گر در ره کعبه میدوانی ما را

2 اینها همگی لازمهٔ هستی ماست خوش آنکه ز خویش وارهانی ما را

1 بیطاعت حق بهشت و رضوان مطلب بی‌خاتم دین ملک سلیمان مطلب

2 گر منزلت هر دو جهان میخواهی آزار دل هیچ مسلمان مطلب

1 ای دلبر ما مباش بی دل بر ما یک دلبر ما به که دو صد دل بر ما

2 نه دل بر ما نه دلبر اندر بر ما یا دل بر ما فرست یا دلبر ما