عناب لبت رنگ زخم بر بوده از ظهیر فاریابی رباعی 13
1. عناب لبت رنگ زخم بر بوده ست
عنابی چشم من از آن نغنوده ست
شاها،ز تو کار ملک ودین از ظهیر فاریابی رباعی 14
1. شاها،ز تو کار ملک ودین بانسق است
دریا ز خجالت کفت در عرق است
می را که همیشه با خرد از ظهیر فاریابی رباعی 15
1. می را که همیشه با خرد دندان است
هم اوست که مونس خردمندان است
دی بر ورقی که آن ز اشعار از ظهیر فاریابی رباعی 16
1. دی بر ورقی که آن ز اشعار من است
جانی دیدم که آن نه گفتار من است
هر چند که میل تو سوی بیدادی از ظهیر فاریابی رباعی 17
1. هر چند که میل تو سوی بیدادی ست
یک ذره غمت به از جهانی شادی ست
گر یار بداندی کِم اندر از ظهیر فاریابی رباعی 18
1. گر یار بداندی کِم اندر دل چیست
یا گفت بیارمی که دلدارم کیست
در پرده خوشدلی کسی را از ظهیر فاریابی رباعی 19
1. در پرده خوشدلی کسی را راهی ست
کو را سروکار با چو تو دلخواهی ست
بر خال تو جز حال تبه نتوان از ظهیر فاریابی رباعی 20
1. بر خال تو جز حال تبه نتوان داشت
وین خیره کسی را به گنه نتوان داشت(؟)
شاها چو فلک عُلسو رای از ظهیر فاریابی رباعی 21
1. شاها چو فلک عُلسو رای تو نداشت
پایاب ستیزه جفای تو نداشت
ایزد عَلَم فتح برای از ظهیر فاریابی رباعی 22
1. ایزد عَلَم فتح برای تو فراشت
دولت همه صورت مراد تو نگاشت
بر کرده چو مه سر از گریبان از ظهیر فاریابی رباعی 23
1. بر کرده چو مه سر از گریبان می رفت
در دامن خورشید خرامان می رفت
دی شاه بتان با رخ رنگین از ظهیر فاریابی رباعی 24
1. دی شاه بتان با رخ رنگین می رفت
بی اسب و پیاده نغز و شیرین می رفت