بی آن که به کس رسید زوری از ظهیر فاریابی رباعی 1
1. بی آن که به کس رسید زوری از ما
یا گشت پریشان دل موری از ما
چندان زغم انگیخته ام از ظهیر فاریابی رباعی 2
1. چندان زغم انگیخته ام آتش و آب
وز دیده و دل ریخته ام آتش و آب
روزی که به دست برنهم جام از ظهیر فاریابی رباعی 3
1. روزی که به دست برنهم جام شراب
وز غایت خرمی شوم مست و خراب
نتوان ز جفای چرخ گردنده از ظهیر فاریابی رباعی 4
1. نتوان ز جفای چرخ گردنده گریخت
دست ستمش به عقل بر نتوان بیخت
شاها،می عمرت فلک از جام از ظهیر فاریابی رباعی 5
1. شاها،می عمرت فلک از جام بریخت
گلبرگ حیاتت نه به هنگام بریخت
باد آمد و گل بر سر میخواران از ظهیر فاریابی رباعی 6
1. باد آمد و گل بر سر میخواران ریخت
یار آمد و می در قدح یاران ریخت
خصمت چو شکوفه مدتی رنگ از ظهیر فاریابی رباعی 7
1. خصمت چو شکوفه مدتی رنگ آمیخت
تا همچو شکوفه چرخش از دار آویخت
ای باده،کدام دایگان از ظهیر فاریابی رباعی 8
1. ای باده،کدام دایگان پروردت
جانت به سزا بود،که خدمت کردت؟
رازی که به گل نسیم سنبل از ظهیر فاریابی رباعی 9
1. رازی که به گل نسیم سنبل گفته ست
پیداست ندانم که به بلبل گفته ست
چشمی دارم همیشه بر صورت از ظهیر فاریابی رباعی 10
1. چشمی دارم همیشه بر صورت دوست
با دیده مرا خوش است چون دوست دروست
دل خیمه غم بر آتش تاب از ظهیر فاریابی رباعی 11
1. دل خیمه غم بر آتش تاب زده ست
خونابه ز دیدگان ره خواب زده ست
بس دل که ز تو خون شده در از ظهیر فاریابی رباعی 12
1. بس دل که ز تو خون شده در برمانده ست
بس دست که از هجر تو در سر مانده ست