مقطعات رشیدالدین وطواط

1 آن مخنث ادیبک صابر هجو کردست بی سبب ما را

2 پُر ز گُه کردمی دهانش ، اگر ببرد کس به بصره خرما را

1 ای جهان کرم رئیس الدین ای جهان در طلب رضای ترا

2 بر سپهر معالی آن بدری که نپوشد زمین ضیای ترا

3 مجلس ما پر از کواکب شد صدر خالیست از برای ترا

1 ای مرتضی نیابت سلطان شرق را منسوخ کرده صدق تو آیات زرق را

2 هستی امیر داد بشرق و بغرب و هست از داد تو نظام چه غرب و چه شرق را

3 با فکرت تو هیچ ضیا نیست شمس را با ضربت تو هیچ مضا نیست برق را

4 گردون ز بهر کسب معالی و مفخرت آورده زیر پای جلال تو فرق را

1 ز مرگ شاهزاده نصرة الدین نه دل را ماند قوت ، نه زبان را

2 جهانی بود در انواع مردی که داند مرثیت گفتن جهان را؟

1 از وفات جمال الدین یوسف مندرس شد رسوم فضل و ادب

2 صد هزاران هزار عالم و علم در دو گز خاک رفت ، اینت عجب

3 رفت شخصی ، که بود سیرت او فلک علم و حلم را کوکب

4 همه فضل و بفضل نا مغرور همه مجد و بمجد نا معجب

1 ای شمی دین جمال تو اصل سعادتست درگاه فرخ تو سپهر سیادتست

2 هم عفو احتمال ترا رسم سیرتست دور سپهر هست چنان کت ارادتست

3 من عاجزم ز گفتن مدحت ، که مدح تو از هر چه از ضمیر من آید زیادتست

4 بوسند اهل شرع جناب ترا ، از آنک بوسیدن جناب تو عین عبادتست

1 ای شمس دین ، امیر تویی بر مراد دل و آنکس که دشمن تو ، اسیر حوادثست

2 تو واحد جهانی و ثانی آفتاب و اسلام را سعادت تو عهد ثالثست

1 تاج دولت ، تویی که بر سر چرخ خاک پای شریف تو تاجست

2 خاک تو در علو چو گردونست صدر تو در شرف چو معراجست

3 هنر از طبع تو بتعظیمست گهر از دست تو بتاراجست

4 تویی آن کس ، که زایران ترا خرقه دیباج و لقمه دراجست

1 حمیدالدین ، در انواع محامد که از مادر نظیر تو نزادست

2 ره آزادگی خلقت نمودست در فرزانگی طبعت گشادست

3 تویی گردون فراز دهر و در دهر هنر کس را چو تو گردن ندادست

4 نشستی تو در اقبال و معالی بخدمت بر در تو ایستادست

1 نه من از آسمان گردنده خدمت تو بجان طلب کردست ؟

2 تا تو اشعار من طلب کردی روح در قالبم طرب کردست

3 خاصه ، آن خسروی که چرخ بلند از معالی او عجب کردست

4 ملک نیمروز ، کاقبالش روز بدخواه نیم شب کردست