در زمان دولت خاقان از واعظ قزوینی دیوان اشعار 1
1. در زمان دولت خاقان عهد
آن چراغ افروز شرع مصطفی
این منصب والا، از واعظ قزوینی دیوان اشعار 2
1. این منصب والا، بتو میمون بادا
بد خواه تو را، جگر ز غم خون بادا
جهان عقل و دانش، از واعظ قزوینی دیوان اشعار 3
1. جهان عقل و دانش، «خان عادل »
که حکمش را، جهانی بنده بادا
چو رو کرد «حاجی از واعظ قزوینی دیوان اشعار 4
1. چو رو کرد «حاجی محمد حسین »
بجنت از این عالم بی بقا
شد در «رضی آباد» از واعظ قزوینی دیوان اشعار 5
1. شد در «رضی آباد» بنا این تالاب
تا دل ز غبار غم بشویند احباب
ز خدمت شناسی شنهنشاه از واعظ قزوینی دیوان اشعار 6
1. ز خدمت شناسی شنهنشاه عادل
که برکوه باشد از او پشت مذهب
در این نیکو بنای از واعظ قزوینی دیوان اشعار 7
1. در این نیکو بنای دلگشا، از لطف حق هرگز
مبادا خاطرت از روزگار اندوهگین یارب
ساخت بعهد خوش دولت از واعظ قزوینی دیوان اشعار 8
1. ساخت بعهد خوش دولت «عباس شاه »
پنجره این رواق، آصف نیکو صفات
بلبل گلشن سخن «سالک از واعظ قزوینی دیوان اشعار 9
1. بلبل گلشن سخن «سالک »
کرد از این دار چون قفس رحلت
ره آوردی ضرورت از واعظ قزوینی دیوان اشعار 10
1. ره آوردی ضرورت بود ما را
مبارک باد این شیرین عمارت
چون بحکم شاه دین از واعظ قزوینی دیوان اشعار 11
1. چون بحکم شاه دین پرور «سلیمان » زمان
آنکه از عدلش جهان امروز رشک جنت است
«یوسف » مصر نکویی، از واعظ قزوینی دیوان اشعار 12
1. «یوسف » مصر نکویی، از جهان
رفت و، چشم عالمی گرینده است