هر ذره ز مهر تست جانی بیتاب از واعظ قزوینی رباعی 13
1. هر ذره ز مهر تست جانی بیتاب
هر شبنمی، از یاد تو چشمی پرآب
ای دل رخ از این سرای فانی برتاب از واعظ قزوینی رباعی 14
1. ای دل رخ از این سرای فانی برتاب
جز در طلب جهان باقی مشتاب
ای روی تو در نمودن خود بیتاب از واعظ قزوینی رباعی 15
1. ای روی تو در نمودن خود بیتاب
حسنت نکشد ز نازکی بار حجاب
خوش آنکه بغم شکفته باشی همه شب از واعظ قزوینی رباعی 16
1. خوش آنکه بغم شکفته باشی همه شب
در خون جگر نهفته باشی همه شب
حسنت، روزی که دست و شمشیر افراخت از واعظ قزوینی رباعی 17
1. حسنت، روزی که دست و شمشیر افراخت
اول نگهت بطاقت دل پرداخت
ای آنکه غم لباس جان تو گداخت از واعظ قزوینی رباعی 18
1. ای آنکه غم لباس جان تو گداخت
نتوان به قبا گردن عزت افراخت
آنکو بدلش بیم گنه کمیاب است از واعظ قزوینی رباعی 19
1. آنکو بدلش بیم گنه کمیاب است
گر دعوی دل کند، یقین کذاب است
ملک است چو خانه‌ای که دردار فناست از واعظ قزوینی رباعی 20
1. ملک است چو خانه‌ای که دردار فناست
از پادشه و رعیت این خانه به جاست
هر چند قبا درشت تر، ژنده تر است از واعظ قزوینی رباعی 21
1. هر چند قبا درشت تر، ژنده تر است
بر قامت اهل علم زیبنده تراست
ما را نه حرف تند یاران ضرر است از واعظ قزوینی رباعی 22
1. ما را نه حرف تند یاران ضرر است
تندی صرصر، ملایمت شاخ تر است
در رسته عاشقی،که نفعش ضرر است از واعظ قزوینی رباعی 23
1. در رسته عاشقی،که نفعش ضرر است
جنسش نه متاع و، نقدنی سیم و زر است
هر چند کلام تو چو در و گهر است از واعظ قزوینی رباعی 24
1. هر چند کلام تو چو در و گهر است
از شهد سخن کلک تو چون نیشکر است