مفردات شاه نعمت‌الله ولی

1 هر که او رو ز غیر او بر تافت پرتو نور او بر او برتافت

1 رحمی به دلم کن ای برادر عود دل من ز خود روا بگذر

1 هر زمان صنعی نماید در نظر می ‌برد خلقی و می ‌آرد دگر

1 تا تو خود را تمام نشناسی خواجه را از غلام نشناسی

1 به قدر روزنه تابد به خانه نور قمر اگر به مشرق و مغرب ضیاش نام بود

1 هر که بر نور رفت و باز آمد شک ندارم که او پشیمان است

1 این خرقهٔ چار وصله بگذار وان خلعت پادشاه بردار

1 ما و همان دلبران و جام شبانه تو و همین دوغ به او ترک و ترانه

1 لیس فیه الدار غیره دیار سخنی گفته ‌ام چو آب زلال

1 بندهٔ مخلص است و دولتخواه بندهٔ بندگان حضرت شاه