هر کسی را که باشدش سر کل از نعمتالله ولی مفردات 265
1. هر کسی را که باشدش سر کل
صحبت او همه بود کل کل
هر کسی کو دلیل او باشد از نعمتالله ولی مفردات 266
1. هر کسی کو دلیل او باشد
بد نباشد بگو نکو باشد
هر که او رو ز غیر او بر تافت از نعمتالله ولی مفردات 267
1. هر که او رو ز غیر او بر تافت
پرتو نور او بر او برتافت
هر که بر نور رفت و باز آمد از نعمتالله ولی مفردات 268
1. هر که بر نور رفت و باز آمد
شک ندارم که او پشیمان است
هر که در بند نفس حیوان است از نعمتالله ولی مفردات 269
1. هر که در بند نفس حیوان است
بندهٔ آب و چاکر نان است
هر که دریافت آن از انسان است از نعمتالله ولی مفردات 270
1. هر که دریافت آن از انسان است
لاجرم این فقیر از آن سان است
هر که سلطان خویش نشناسد از نعمتالله ولی مفردات 271
1. هر که سلطان خویش نشناسد
عزت او تمام کی دارد
هر کس که نهد تاج سر ما بر سر از نعمتالله ولی مفردات 272
1. هر کس که نهد تاج سر ما بر سر
فارغ شود از درد سر هر دو سرا
هر یار که ثابت نبود در یاری از نعمتالله ولی مفردات 273
1. هر یار که ثابت نبود در یاری
شاید که ورا به یاریش نشماری
هرچه داری به عشق او درباز از نعمتالله ولی مفردات 274
1. هرچه داری به عشق او درباز
تا کند او به روی تو در باز
هرکه رو را ز غیر او بر تافت از نعمتالله ولی مفردات 275
1. هرکه رو را ز غیر او بر تافت
پرتو نور او بر او برتافت
همچو غنچه تمام بگشوده از نعمتالله ولی مفردات 276
1. همچو غنچه تمام بگشوده
نور خود را به عین خود دیده