دوبیتی‌ها شاه نعمت‌الله ولی

1 قلعهٔ دل خوشتر است از قلعهٔ این شهریار همت ما این چنین فرمان دهد بر پادشاه

2 قلعهٔ دل گر بگیری جاودان ایمن شوی لشکر همت بیاید تا بگیرد شهر شاه

1 هرکه او از خدای ناترسد از من و تو دگر کجا ترسد

2 ترسم از ذات اوست تا دانی دلم از دیگری چرا ترسد

1 خانقاه نعمت‌اللّه را صفائی دیگر است خوش سر آبی و خوش بستان سرابی دیگر است

2 از سر اخلاص نان بی ریای او بخور زان که خوان نعمت‌اللّه را نوائی دیگر است

1 حال هم با همدگر خواهیم گفت گوهر اسرار را خواهیم سفت

2 دست با او در کمر خواهیم کرد پای همت بر جهان خواهیم کفت

1 در عین تو او چو خود نماید حالی به صفات تو بر آید

2 گر نیک و بد است از تو بر تست آن نور ترا به تو نماید

1 ظاهر و باطن ار چه ضد انند عارفان هر دو را یکی دانند

2 این دو اسم اند و ذات هر دو یکی به صفت آن یک دو گردانند

1 دعانی من الکرمان ثم دعانیا فان هواها مولع بهوانیا

2 ولا تذکرنی ماء ماهان انه بماهان بی فی الجسم ما کان هانیا

1 به نور غیب روشن شد دل ما منور شد به نورش منزل ما

2 تجلی کرد بر ما حضرت او چه خوش لطفی که آمد حاصل ما

1 هر نفس آئینه ای از غیب بنماید به ما گر نظر داری ببین آئینهٔ گیتی نما

2 این چنین علم شریفی می کنم تعلیم تو ذوق اگر داری قدم نه سوی درویشان بیا

1 اگر چنانچه بزرگی به شکل انسان است شتر میان بزرگان هم از بزرگانست

2 در این مقام بزرگی به قدر قیمت نیست قبول حضرت حق هر که شد بزرگ آن است