ای آنکه طلب کار از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 1
1. ای آنکه طلب کار خدایی به خود آ
از خود بطلب کز تو خدا نیست جدا
درویش عزیز پادشا از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 2
1. درویش عزیز پادشا شد به خدا
وارسته ز فقر و ز غنا شد به خدا
علمی که تو را پاک از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 3
1. علمی که تو را پاک کند از من و ما
ماء القدسش نام کند مرد خدا
دریاب تو این قول از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 4
1. دریاب تو این قول حکیمانهٔ ما
آنگه بخرام سوی میخانهٔ ما
ماهی در آب و ماکیان از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 5
1. ماهی در آب و ماکیان در صحرا
هر یک به تنعمی گرفته مأوا
بنواخت مرا لطف از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 6
1. بنواخت مرا لطف الهی به خدا
هر درد که بود از کرم کرد دوا
از آتش عشق صنم دلکش از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 7
1. از آتش عشق صنم دلکش ما
افتاده مدام آتشی در کش ما
دادند جهانی دل از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 8
1. دادند جهانی دل و هم دست به ما
برخاست ز غیر هر که بنشست به ما
مطلوب خود از خود از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 9
1. مطلوب خود از خود طلب ای طالب ما
خود را بشناس یک زمانی به خود آ
در جام جهان نما از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 10
1. در جام جهان نما نظر کن همه را
آنگه ز وجود خود خبر کن همه را
از خود بگذر نور از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 11
1. از خود بگذر نور خدا را بطلب
در بحر درآ و عین ما را بطلب
در دیدهٔ ما نور از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 12
1. در دیدهٔ ما نور خدا را بطلب
در بحر در آ و عین ما را بطلب