مثنویات شاه نعمت‌الله ولی

1 گر تو را دردیست رو درمان بجو ور تو را سرّیست با مرشد بگو

2 گر نداری مرشدی جویاش باش چون بدیدی گرد ِ خاک ِ پاش باش

3 دامن او را بگیر و بنده شو وانگهی در بندگی پاینده شو

4 هرچه فرماید مکن بر وی مزید تا مریدی گردی و چون بایزید

1 عارفانه چو مومن آگاه خوش بگو لا اله الا الله

2 حکم اسلام را به پا می دار سر موئی از آن فرو مگذار

3 در طریقت رفیق یاران باش سر خود زیر پای ایشان باش

4 در حقیقت محققی می جو وحده لاشریک له می گو

1 بر سر آب خانه ای ز حباب چون بسازند آبدان بر آب

2 گرچه آبست اصل و فرع آتش ضد آبست آتش سرکش

3 ساقیا جام می به رندان ده بوسه ای بر لب حریفان ده

4 واله ام چون موالی حیران بر جمال قلندر ای یاران

1 یارم اگر ز سرش نقابی بسته بگشوده دو زلف و خوش حجابی بسته

2 در دیدهٔ ما خیال روی خوبش نقشیست که بر عارض آبی بسته

3 غیب مطلق حضرتی از حضرتش عالم اعیان بود در خدمتش

4 هم شهادت حضرتی دیگر بود عالم او ملک خوش پیکر بود

1 ای که می پرسی ز ما و حال ما نعمت الله نامم آمد از خدا

2 سید درویش و حق را بنده ام مرده ام از جان به جانان زنده ام

3 من نیم مهدی ولی هادی منم رهنمای خلق در وادی منم

4 مصطفی را بنده ام حق را غلام پیشوای با سلامت والسلام

1 علم ما در علم او عین وی است علم عالم بی وجودش لاشی است

2 می دهد ما را وجود از جود خویش می دهیم او را ظهور از بود خویش

3 آبروی جام می از وی بود گر چه وی را هم ظهور از می بود

4 جام در دور است و ساقی در نظر جام می بستان و ساقی می نگر

1 در هر آن پیرهن که خواهی مرد خواه کرباس گیر و خواهی برد

2 هم در آن پیرهن شوی محشور در ما صبیح دیده‌ ام مسطور

3 آنکه گوید که پیرهن این است گو بگو ظاهر سخن این است

4 ور بگوید که پیرهن بدن است یوسفی در درون پیرهن است

1 در دو عالم جز یکی موجود نیست ور تو گوئی هست آن مقصود نیست

2 با خیال دیگری گر سرخوشی خوش خوشی جام شرابی می کشی

3 هر خیالی را که می بینی به خواب نقش او باشد چو بُرداری نقاب

4 اصل جوهر دان و گوهر فرع او اصل و فرع ما بُود در وی نکو

1 سخن عارفان به جان بشنو این چنین گفتم آن چنان بشنو

2 بگذر از کثرت وز وحدت هم بیش و کم را چه می کنی فافهم

3 گر تو فانی شوی بقا یابی خود ازین بی خودی خدا یابی

4 در سراپردهٔ حدوث و قدم خوش بود گر نهی قدم به قدم

1 هر نفس جامی به رندی می دهند هر دمی بزمی به جائی می نهند

2 راز پنهان آشکارا گفته اند جملهٔ اسرار با ما گفته اند

3 یک وجود و صد هزاران آینه می نماید آن یکی هر آینه

4 گنج اسما در همه عالم نگر اسم جامع بایدت آدم نگر